Voetje doet pijn

Vrijdag niet veel tijd gehad om te lopen en dus mijn lange duurloop verplaatst naar zaterdagvoormiddag. Gisteren ging het moeizaam. De twintig kilometer uitgelopen aan een vrij hoge hartslag. Misschien lag het aan de vermoeidheid of aan een slechte voeding. Ik had de vrijdag nogal weinig gegeten. Na een goeie tien kilometer begon ik mijn voet weer te voelen. Ik had eerder deze week al wat last van mijn rechtervoet, maar toen was er na een uurtje niets meer aan de hand. Gistern begon het opnieuw: een zeurende pijn die vanaf je kleine teen trekt tot aan je hiel. Na het lopen, een kwartiertje ijs rondgelegd en gerust. Rond de middag moesten we al vertrekken naar het jubileumfeest van onze buren. Ik heb daar gelukkig onder tafel mijn schoen kunnen losdoen.
Gisterenavond voelde ik er niets meer van en dus deze morgen dan toch maar vertrokken voor een vetloop van een uur. Het was gewoon zalig: geen wind, lentezonnetje, geen pijnen en een goede hartslag. Ik heb er echt van genoten. Pas deze middag is de pijn aan mijn voet opnieuw begonnen. Ik denk om de komende dagen toch wat rust in te bouwen zodat Luxemburg niet in het gedrang komt.