Griepje

Maandagnamiddag naar huis teruggekeerd. Symptomen: koud, snotteren, keelpijn, spierpijnen en futloos. Naar het schijnt noemen ze dit "griep".
Vandaag gaat het al iets beter. Als ik me morgen goed voel, zou ik vrijdag toch nog een dagje gaan werken.

De badkamer: om je kas op te fretten. De vloerder is gisteren langsgeweest en wist doodleuk te vertellen dat de muren eerst moeten worden uitgeplakt. Kon die da 14 dagen geleden niet gezegd hebben toen hij is komen kijken. Dus nu nog op zoek naar ne plakker (stukadoor in mooi Nederlands). Verbouwen.... ne mens zou d'er grijs haar van krijgen.

Oh ja, voor diegene die er zouden aan twijfelen, ik loop nog hoor. Vorige week drie keer gaan lopen. Deze week zal weer wat minder zijn, maar volgende week moet toch weer lukken.

Gekraakt en gebroken

Dit weekend niet gelopen, maar de sloophamer gehanteerd. Tegen zaterdagavond was alles eruit: bad, lavabo, tegels aan de muur, vloer, ....

Vandaag: pijn in de rug, spierpijn in de armen en ik smaak nog steeds stof. Ne mens is da nie gewoon, hé!

terug even wennen

Deze morgen aan zee toch even van mijn hart een steen gemaakt en mijn loopschoenen aangetrokken. Ondanks de koude en de snijdende oostenwind, ben ik langs de dijk richting Knokke gelopen. Aan het Casino ben ik naar zee toe gestapt op het bevroren zand en vanaf daar ben ik teruggekeerd. Ik was op dit moment al een 25 minuten onderweg.
Ik heb ervan genoten. Jammer dat ik mijn fototoestel niet bij had. De natuurbeelden waren gewoon prachtig. Ik waande me ergens op Antartica: het zand volledig witbesneeuwd en gevroren. Langs de hoogtijlijn was de volledige lengte van het strand bedekt met een ijslaag, gevormd door de uitdeinende golven. Gewoon prachtig!

Het lopen op zich ging goed. Nergens geen pijn te bespeuren. De conditie daarentegen kan stukken beter, maar dit komt ongetwijfeld wel! Ik ga toch proberen om deze week de draad weer ernstig op te nemen. Ze geven immer dooi, dus de wegen gaan er niet meer glad bijliggen.

2009

Vooreerst de beste wensen aan alle lopers, bloggers, vrienden, kennissen, familieleden en collega's; van harte een goede gezondheid gewenst en moge het een jaar vol actieve beweging zijn!

De laaste dag van het jaar is rustig verlopen: met vrienden samen aan zee doorgebracht. Gezellig, cosy en vooral lui genoten van de avond. Niet te veel maar toch lekkere dingen klaargemaakt. Op vrijdag alvast met mijn goede voornemens begonnen. Het was immers zes weken geleden, maar mijn eerste 10 km van het jaar zitten er al op. Aan mijn scheenbeen voel ik niets meer en die sportsteunzolen zal gewoon wennen worden.

Zaterdag stond er een totaal andere activiteit op de agenda. Samen met David en andere leden van het brandweerkorps van Puurs zouden we deelnemen aan de nieuwjaarsduik. Zo gezegd zo gedaan. Tegen 15u stonden we in ons zwembroek op het strand van Oostende. Man, wat was dat koud zeg! Voeten kregen ijskoud en ik moet toegeven, van zodra dat mannelijke trots in het water komt, schiet daar ook niet veel van over... Verder dan de benen, ben ik ook niet in zee gedoken: het was voor me veel te koud en ik zag het echt niet zitten om bovenlichaam ook nat te maken. Toch moet ik toegeven: de sfeer was buitengewoon fijn. Echte ambience op het strand aldaar. Vooral die jeneverkes maken het gezellig en warm.

Vandaag nieujaardiner bij de schoonfamilie en morgen terug aan de slag. Het jaar is goed begonnen!