Wat een gedoe rond die SMOG. Toegegeven, we hebben er een vuil boeltje van gemaakt, maar de manier waarop ze het nu weer aanpakken is toch weer typisch Belgisch: ronduit belachelijk. Vlaanderen houdt het verkeer op, Wallonië (en de rest van Zuid-Europa) kijkt er niet naar om. Vlaanderen al eens zien liggen op een wereldbol? Waar is Europa gebleven?
Vorige zondag net geen dertig kilometer afgelegd. Ik denk dat ik de dag ervoor net iets te veel had gegeten. In de namiddag geboortebezoek met chocolade en champagne. Toch nog even gezegd: "Kathleen en David, jullie hebben een pracht van een zoon!"
Daarna ging het richting Oordegem, bij mijn ouders waar ons ma 's avonds kip met friet had klaargemaakt. Gewoon niet te doen. Zo'n goeie kiekebille, da kan smaken, ongelooflijk. Dit met ne goeien klets vers gemaakte mayonaise... een ware kaloriebom. En 's anderendaags moet ne mens da bekopen.
De longrun zelf ging fantastisch. Met een grijze hemel vertrokken, maar na een uur toch mijn sweater uitgedaan. Staalblauwe hemel, bijna geen wind. Ongeloofelijk leuk! Na drie uur was ik wel blij dat ik thuiswas. Rond de 25ste kilometer begon ik pijn te krijgen in mijn bovenbeen. Het is moeilijk te omschrijven wat het was. Ik denk wat spieren overbelast. Ik ben in elk geval blij dat het mijn knie niet was.
Heb dinsdag een extra dagje rust genomen. Gisteren en vandaag twee pittige trainingen afgewerkt en morgen 'la dolce far niente'.
Zondag 32? We zien wel.
1 opmerking:
Ik ben fier op mijn schoonschoon, Philip!
Train goed & doe het goed in Rotterdam, zonder blessures!!!
Een reactie posten