Sneeuwpret aan zee

Het weekend begon ellendig. Eerst was er het bezoek aan de sportarts. De oorzaak van de aanhoudende pijn in het onderbeen is dus bevestigingd.

• Diagnose: een stressfractuur.
• Therapie: zes weken volledige rust. (niet lopen, geen grote wandelingen, proberen geen trappen op te rennen)

Wat de herstelperiode betreft, kan ik alvast meedelen dat de 3de weekrust is begonnen. Vrijdag zijn we dus halfweg!

Na de sportarts, de rest van het gezin gaan ophalen en naar zee gereden. Regen, hagel en een hevige stormwind stond op het menu. Geen weer om een hond door te jagen dus.
Zondag begon beter: de wind was geminderd en het was droog... tot het net na de middag begon te sneeuwen.
Voot de kinderen was het dolle pret: zij hebben alvast de eerste sneeuwman van dit jaar kunnen maken.

Herstelperiode: 3de week is begonnen. Vrijdag zijn we dus halfweg!

gips

Dit weekend nog es aan zee doorgebracht. Van lopen is nog altijd geen sprake, maar fiesten lukt wel al. Heb er zaterdag toch es werk van gemaakt om mijn fiets es binnen te doen bij de fietsenmaker. Mijn versnellingen waren immers niet goed afgesteld.

Ik zou zondagochtend een grote fietstocht hebben gemaakt, was mijn dochter 's nachts niet uit haar bed gevallen. Zij sliep in een stapelbed bovenaan en is rond drie uur 's nachts, slapend, in één smak op de grond gekwakt. Ze kloeg voornamelijk over haar pols. Na RX bleek ze een groenhoutfractuur te hebben. ZES WEKEN GIPS!

Een week geleden

Vandaag exact een week geleden dat ik nog gelopen heb. Die rust is dus echt wel nodig, want als ik de trap opga, voel ik mijn scheenbeen nog!
Ondertussen toch al wat fitness beginnen doen (zonder de benen te belasten!) om toch nog wat beweging te hebben.
Volgende week vrijdag op doktersbezoek. Ik ben benieuwd.

Rijst ...toppunt

Gisterenavond een stoofpotje van kip klaargemaakt met rijst. Toen het lekkere eten op tafel kwam, was er ineens een lang gezicht te merken. Mijn dochter moest het namelijk niet hebben. -Ik lust geen rijst - Ik vind dit vies - Dat heeft geen smaak - Ik wil pasta - Ik adviseerde ook om de rijst te mengen met de saus. Maar daarvan moest ze niets weten. Ze heeft gisteren dus amper een paar blokjes kip gegeten met wat saus. Die koppige trees! Toen iedereen voldaan was, heb ik de rijst en de rest van de kip samen in een kommetje gedaan en in de koelkast gezet. Een restje voor de volgende dag, zeg maar.

Deze middag tagliatelli met tomatensaus. Iets waar de kinderen wel verzot op zijn. Het restje van kip met rijst had ik opgewarmd voor mijn vrouw en mezelf. Het toppunt: ons Lisa moest geen tagliatelli hebben, maar kip met rijst! Maar dit was tegen haar '***'. Tagliatelli heeft ze gegeten en naar rijst kon ze nu wel fluiten! Es laten zien wie koppig kan zijn :-)

Out.... hopelijk geen zes weken

Stressfractuur van het scheenbeen

Dit is een gedeeltelijke breuk tengevolge van overbelasten van het bot. Een stressfractuur of vermoeidheidsfractuur kan in het onderbeen zowel in het scheenbeen (tibia) als in het kuitbeen (fibula) optreden. De pijnklachten zijn lokaal, zeurend en nemen toe zolang als de belasting gehandhaafd blijft. Bij lichamelijk onderzoek is er drukpijn en soms zwelling. De pijn begint meestal als een doffe pijn tijdens de training en kan in verloop van tijd extremere pijnen veroorzaken gedurende dag en nacht.

Volgende week naar de sportarts voor definitieve uitsluitsel en behandeling.

't was weer zalig aan zee

Dit weekend waren we terug aan zee. Vrijdag hebben we een uitstap gemaakt met de kinderen naar Oostende ... met de kusttram. 't Was geestig! Na een stevige wandeling de magen gevuld met Oostendsche smeus (gepureerde aardappel, vers gepelde grijze garnalen en een gepocheerd eitje erover). Om te watertanden!
Zaterdagmorgen toch wat vet proberen te verbranden: een 12 kilometer gelopen op een laag pitje. In het terugkeren langs de waterlijn gelopen in plaats van op de dijk. Dit is namelijk iets minder belastend voor de gewrichten.
Vandaag rustdag: lekker eten, glaasje wijn, ijsje, chocolade, enz.