Rotterdam: stilgelegd wegens warmte

Zaterdag voormiddag vertrokken naar Rotterdam. We hadden al vrij vlug het hotel gevonden en zijn dan maar ineens ingeschekt. Vandaar ging het richting centrum waar we David, Kathleen en Jelle - die al volop van de terrasjes aan het genieten waren - op ons wachtten. Het was er gezellig zitten vlakbij het beursgebouw en we beslissten om onze energievoorraad wat bij te vullen. Dan daar maar lekker gelunched.
Na de lunch ging het richting beurs waar we onze borstnummer moesten ophalen. Tot onze verbazing en gebaseerd op onze eerste ervaring in New York/Berlijn, viel de beurs naar one mening echt klein uit. Na tien minuten waren we rond. Ik had nog wat squeezies nodig en de vrouwen zijn nog wat in de solden gaan roffelen. We hadden dus nog tijd over in de winkelstraten rond te kuieren.
's Avonds hebben we een Italiaans restaurant opgezocht want zoals voorgeschreven zouden de heren pasta eten. Het weer was uitstekend en na een apero binnen hadden ze voor ons een tafeltje buiten gereserveerd. Aanvankelijk waren ze heel vriendelijk, maar naarmate de avond vorderede begon menig personeelslid "tilt" te slaan. Al bij al, lekker gegeten en een heel gezellige, ontspannede avond gehad.

De zondag lekker ontbeten, loopplunje aangetrokken en te voet naar de startvakken. daar toch nog een half uurtje gezeten alvorens het schot de lucht in ging. Het was 11u00 en al behoorlijk warm. De eerste twintig kilometer ging niet echt vlot. Op de asfalt was het rond de middag 32 graden. Schaduw was er nauwelijks te bespeuren. Steeds weer was het hunkeren naar de volgende vijf kilometer... water was het enige waar ik constant aan dacht en zeker na 15 kilometer waar op zijn keurig Nederlands te horen kregen dat het water op was! Schandalig bij zo een weer. Gelukkig was er voor de halve marathon dan weer voldoende water. Gevolg is dat je vlug zo een bekertje of vijf naar binnenkapt waardoor je hele maag begint te klutsen.

Na 26 kilometer ging het terug over de erasmus brug en liepen we weer in de bebouwde kom. Er was al af en toe wat schaduw te bespeuren en het heetste was er ook af. Ik voelde me eigenlijk al beter mede door net voor de drankpost van 30 km een tube koolhydraten naar binnen te werken. Ik ging verder tot we plots bij km 31 te horen kregen dat de marathon werd stilgelegd... gedaan, finito, afgelopen. Politie had het parcours afgezet met hekkens en verder lopen was niet mogelijk. Ik was echt "pissed off". Dan maar rechtsomkeer en zo naar de finish. De laatste twee kilometer hebben we het nog op een sprintje gezet. Aan de finish werd de medaille rond onze nek gehangen.

Als we terugkijken op Rotterdam, denk ik niet dat ik die nog eens ga lopen. De organisatie kon mijn insziens stukken beter en het parcours is niet echt bijzonder te noemen. Langs het parcours waren weinig orkestjes te bespeuren en als er dan eentje stond was het eerder begrafenismuziek dan ambiance.

Bij mij is er alvast geen voldoening te bespeuren en ben al aan het uikijken om in de komende weken er nog eentje mee te pikken: Luxemburg, de nacht van Vlaanderen (Torhout) of de maasmarathon. We zien wel.

Gelukkig hebben we ons naast de marathon nog wat kunnen amuseren. Leuk gezelschap en toffe ambiance! Ook dank aan het vrouwelijk gezelschap en andere familieleden die kwamen opdagen en zorgden voor de nodige aanmoediging en verzorging! Tot in Berlijn !!!

Foto's volgen nog