Vrijdagavond naar Barcelona vertrokken. Aldaar werden we door Miquel en Beatriz afgehaald op de luchthaven. Zij hebben ons nog wat sight seeing bezorgd en ons aan hun appartement afgezet. Het weer was schitterend. 's Avonds om 10uur kon je zo in een truitje rondlopen. 's anderendaags eerst ons nummer gaan afhalen op de marathon expo aan de Plaza de Espanya. Op de beurs was niet veel te bespeuren. Ik heb er wel info verkregen over een marathon die ik dolgraag eens zou lopen: Marathon de Empuries - La Escala. Zeg maar de streek van mijn tweede heimat. Daarna ging het richting Plaza de Catalunya, Las Ramblas en Barceloneta. Eigenlijk geen goed idee om de benen van onder je lijf te wandelen de dag voor een marathon, maar ja wat doe je als je voor de eerste keer een stad bezoekt.
Zondagochtend op zeven uur de deur uit. Een goed ontbijt achter de kiezen en de metro in richting Plaza de Espanya. Met de luidkeelse muziek van Montserrat Caballé en Freddy Mercury stonden we geduldig de minuten af te tellen. Om klokslag 08u30 ging het van start.
Na de eerste bocht ging het al bergop. De omgeving was prachtig. Mooie gebouwen, lanen, parken, monumenten en vooral veel zon!
De eerste helft ging vlot en zonder problemen: geen last meer van de verkoudheid, geen pijn in de benen en een goede hartslag. Maar vanaf dan ging het een stuk minder goed.
Net toen ik het wat moeilijk begon te krijgen, kwam ik Koen tegen. Vanaf daar heb ik met hem zo een kleine tien kilometer meegelopen tot ik hem op 35 km aan een drankpost uit het oog verloren heb. Koen, bedankt voor je steun en ik hou je d'eraan: in Luxemburg drinken we d'er meer dan enen op!
vanaf dan ging het licht uit. Leeg en het gevoel slecht te worden als ik het terug op een lopen zette. Dan maar wat wandelen. Zo ging het op en af tot net iets voor km 40 waar een Engelsman me op de schouder klopte en zei dat ik de moed niet mocht laten hangen. Ook al was ik kapot en ging het parcours op dit moment echt omhoog, ik heb een klik kunnen maken en er alles uitgehaald tot aan de finish. De laatste kilometers gingen daardoor snel vooruit en zo kon ik mijn eindtijd toch nog deftig houden:
Marathon Barcelona 2008: 04:12:58
Zondagochtend op zeven uur de deur uit. Een goed ontbijt achter de kiezen en de metro in richting Plaza de Espanya. Met de luidkeelse muziek van Montserrat Caballé en Freddy Mercury stonden we geduldig de minuten af te tellen. Om klokslag 08u30 ging het van start.
Na de eerste bocht ging het al bergop. De omgeving was prachtig. Mooie gebouwen, lanen, parken, monumenten en vooral veel zon!
De eerste helft ging vlot en zonder problemen: geen last meer van de verkoudheid, geen pijn in de benen en een goede hartslag. Maar vanaf dan ging het een stuk minder goed.
Net toen ik het wat moeilijk begon te krijgen, kwam ik Koen tegen. Vanaf daar heb ik met hem zo een kleine tien kilometer meegelopen tot ik hem op 35 km aan een drankpost uit het oog verloren heb. Koen, bedankt voor je steun en ik hou je d'eraan: in Luxemburg drinken we d'er meer dan enen op!
vanaf dan ging het licht uit. Leeg en het gevoel slecht te worden als ik het terug op een lopen zette. Dan maar wat wandelen. Zo ging het op en af tot net iets voor km 40 waar een Engelsman me op de schouder klopte en zei dat ik de moed niet mocht laten hangen. Ook al was ik kapot en ging het parcours op dit moment echt omhoog, ik heb een klik kunnen maken en er alles uitgehaald tot aan de finish. De laatste kilometers gingen daardoor snel vooruit en zo kon ik mijn eindtijd toch nog deftig houden:
Marathon Barcelona 2008: 04:12:58
Maandag en dinsdag hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om de stad verder te bezoeken. Ik kan wel iedereen afraden om het park Guëll te bezoeken de dag na de marathon. Die klim is niet helemaal zonder pijn in de benen verlopen.
Deze morgen vertrokken in een ijskoude stormwind. Morgen terug aan het werk. De eerste weken toch even de beentjes laten rusten en dan uitkijken naar Luxemburg.
6 opmerkingen:
Knap Philip, je bent me inderdaad in de laatste 2 km nog voorbijgesneld! Het park zijn wij ook op maandagnamiddag gaan bezoeken en ook ik heb serieus afgezien daar! Toet in Luxemburg!
Wederom een dikke proficiat voor deze prestatie!
Proficiat met je PR. Mooie foto's trouwens ;-)
Op naar die duistere zaterdagavond in Luxemburg!
Voor ons was het het zoveelste bezoek aan Barcelona en onze 2e deelname aan de maraton. Ik kan me dan ook wel iets voorstellen bij dat bezoek aan Parque Guell de dag na de marathon !!!
Proficiat met je prestatie !
Aan de post van KM 35 is het inderdaad zaak om hard op je tanden te bijten om weer van start te geraken. Eten en drinken, zonnetje, parkje, spelende kinderen, keuvelende mensen... Zelf had ik het er ook heel moeilijk. Toch hebben wij het allemaal tot een goed eind gebracht en de medaille binnengehaald. Proficiat! Hasta luego!
Een reactie posten