... zijn de spierpijnen grotendeels verdwenen. Ik krijg zo stillaan weer zin om te lopen, maar wat me het meest ergert is nog altijd de regen. Vandaag weer te voet door een bui gemoeten en man ik zou er zo luidkeels kunnen op vloeken. Maar ja, daardoor krijgen we de zon toch niet te zien.
Sinds gisteren terug uit Berlijn en ik moet toegeven: mijn tiende marathon had wel iets speciaals over zich.
Vooreerst was het weer een dikke tegenvaller. Het ganse weekend is letterlijk in het water gevallen. Het is zaterdagnamiddag beginnen regenen en het is niet gestopt tot gisteren. Regen, regen en nog eens regen.
Op zondag ochtend was het een kletsnatte start. We probeerden ons zo lang mogelijk droog te houden, maar door de plassen op de weg was dit niet lang vol te houden. Bijgevolg zijn sokken en schoenen snel doorweekt. Ook T-shirt en broek blijven niet lang droog.
Na de 20 km kreeg ik het koud. Ik geraakte maar niet opgewarmd en ik dacht meer en meer aan opgeven. Het was mijn vierde maal Berlijn, dus veel zou ik niet missen. Ondanks de koude zat ik toen qua tijd wel nog goed. Op 24 km stond de Belgische delegatie toeschouwers. Hier moesten we onze beste smile toch opzetten. Dus ik beet nog eventjes door. Op 31 km zou ik mijn vrouw terug treffen en ik was vastberaden om met haar terug te keren met de metro. Een hete douche was meer dan welkom.
Maar toen ik iets later David tegenkwam (27km denk ik) en hij me nog wat moed toesprak, ging het beter. Het was dan ook even opgehouden met regenen en ik kreeg het dan toch een beetje warmer. Wat later ben ik even gestopt om een banaantje te etern, wat te drinken, een power gel naar binnen te werken en om mijn mp3 player uit te halen en de meest geschikte muziek te vinden. Vanaf dan ben ik in één rechte lijn naar de finish gelopen. Spierpijnen en wat spierkrampen hebben tussen de 41 en 42 kilometer nog wat parten gespeeld.
Heel tevreden over het resultaat. Opnieuw mijn persoonlijk record gebroken in 4u 01'48".
Nu even rust!
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gisteren: rust;
Vandaag: rust
Morgen toch nog een kleine inspanning doen: 8 km duurloop. Eigenlijk de moeite niet om buiten te komen, maar ja, we zullen het schema maar volgen zeker.
Donderdag en vrijdag opnieuw rust.
En vanaf donderdag mogen we onze koolhydraten beginnen opladen. Tof!
Zaterdag mijn derde dertiger gelopen op een toch wat bijzonder parcours. Er was namelijk een event gepland met de Club in Spa. Het uitgestippelde parcours lag grotendeels in de bossen en na een halve kilometer begon het meer op een zware trail te lijken dan op een langzame duurloop.
De omgeving was schitterend. Het water was er in overvloed (wat dacht je anders in Spa :-)) en de zon scheen volop.
Tijdens het lopen kregen we meer en meer het idee dat het meer berop ging dan bergaf, maar uiteindelijk zijn we toch opnieuw bij het hotel gearriveerd. Dertig kilometer in 3u 40". Als afluiter nog een lekker dinertje naar binnengewerkt en dan terug naar huis.
En vandaag..... zijn de benen wat stijf. Maar niet getreurd want er staan twee dagen rust op het programma.
Zaterdagnamiddag mijn tweede dertiger gelopen samen met David langs het Schipdonkkanaal van Zeebrugge naar Damme. Het weer was super, de conditie begint zo stillaan op peil te komen.
In het terugkeren kreeg ik terug last van mijn heup, vooral wanneer het lichtjes bergop gaat is de pijn soms hevig.
Gezien de pijn niet helemaal was verdwenen op zondag, ben ik niet gaan lopen. Vanavond proberen of het lukt.
Volgende zaterdag al de derde en laatse dertiger voor de marathon!
