Week 35

Zondag en maandag van een paar dagen rust genoten. Na mijn 30km prestatie van vorige zaterdag mocht dit wel, vind ik. En voor mijn knie kon het natuurlijk ook geen kwaad. Later meer erover.

Dinsdag heb ik een intensieve duurloop van 10 km gelopen. Het voelde goed al lag mijn hartslag aan de hoge kant. Waarschijnlijk was dit te wijten aan het feit dat ik me nog een beetje moe voelde en dat ik ook ben gaan lopen onmiddellijk na het avondeten. Al bij al een tevreden gevoel.
Gisteren, woensdag 30 augustus, stond een duurloop van 90 minuten op mijn schema geprogrammeerd. Ben begonnen op de Finse piste gedurende een half uur. Daarna overgeschakelt op asfalt gedurende een uur. Totale afstand was slechts 13,5 km maar mijn harstlag is niet buiten D1 (i.e lager dan 150) geweest. Da's toch al iets.

En mijn knie, 'tja... die laat weer van zich horen. Na mijn loopje op dinsdag voelde ik lichte pijn, maar dit was woensdagochtend volledig verdwenen. Vanmorgen wea erniet onmiddellijk pijn te voelen, maar op kantoor heb ik een paar trappen op en af gelopen en ik moet zeggen dat dit me geen deugd heeft gedaan. Vergeef het me, maar morgen neem ik de lift!

Vanavond 20 minuten ijs op gelegd en straks Fastum gel erop. Vanaf volgende week ga ik elke dag naar de kine. Hopelijk helpt me dit een stuk vooruit! Geloof me of niet, maar ik begin echt schrik te krijgen dat Berlijn alsnog in duigen zou vallen.

te veel van het goeie

Zaterdagavond zijn we gaan eten met een aantal (ex-)collega's in La Riva te Antwerpen. Zeer toffe avond gehad. Het restaurant is een echte aanrader.
LaRiva is ingericht in een groot gebouw wat eertijds als schuilplaats en eetplaats diende voor dokwerkers. La Riva beschikt over een stemmige en grote bar. De eetruimte is ingedeeld in twee etages en ondanks de gigantsiche afmetingen is alles toch nog gezellig en trendy enbleven. Wat op het bord komt, ontgoochelt zeker niet. De carpaccio was super en het stukje tonijn was perfect gegaard. De bediening was vlot, de wijn lekker. Zeker een aanrader!
Het dessert was gewoon af en de glaasjes wijn liepen vlot binnen.

Uiteindelijk was het drie uur geworden en gisteren heb ik dit de gehele dag mogen voelen. Gelukkig stond er geen loopje op de agenda. Daarbij komt nog dat het in Waregem koersefeesten zijn sinds zaterdag en ons klein mannen weten dat maar al te goed. Dus gisteren mocht ik al optrekken en mijn centjes bovenhalen op de kermis in plaats van in mijn zetelke te blijven liggen.Gelukkig zat het weer nog mee en uiteindelijk heb ik me dan toch geamuseerd!

30 kilometer

Die verdomde knie! Maar het gaat precies toch al iets beter. Vrijdag ben ik na een weekje rust een half uurtje op de Finse piste gaan lopen. Ontspannen gelopen in een zeer rustig tempo gedurende een 30-tal minuten. Mijn knie voelde ik op dit moment niet. Thuisgekomen onmiddellijk ijs op gelegd en 's avonds voor het slapengaan nog wat Fastumgel aangesmeerd.
Zaterdagochtend wat uitgeslapen en de trap af zonder iets abnormaals te voelen in mijn knie. Ikke blij en ik kon dus aan mijn lange duurloop beginnen.

Ben vertrokkken richting Leie en ben zo doorgelopen tot in Harelbeke. Van Harelbeke ging het aan de overkant terug tot in Ooigem tot net achter de fabriek van Unilin Quickstep. Vanaf daar ben ik teruggekeerd richting Waregem. Had er toen al 22 km opzitten en de pijn in de knie begon parten te spelen. Het was doorbijten. Had nochtans een knieband aan, maar die kon ook de pijn niet meer tegenhouden. Vanaf kilometer 27 voelde ik de pijn wegebben en ging het terug iets beter. Dan nog maar een extra lusje ingecalculeerd. De kaap van 30 kilometer dan toch gehaald aan een gemiddelde snelheid van 10,2 km/uur.


Na een halfuurtje bekomen in de zetel met ijs op de knie ging het van kwaad naar erger. Mijn been kon ik niet meer strekken. Mijn knie deed het minst pijn als die volledig geplooid was (been opgetrokken). Strekken deed pijn, heel veel pijn en 's avonds hadden we met een paar ex- collega's afgesproken in Antwerpen om wat te gaan eten... dat beloofde.

Deze morgen (na een tamelijk korte nacht) was mijn knie al stukken beter, toch bij het aflopen van de trap voel ik duidelijk waar de pijn zit. Morgen kinesitherapie en doorbijten.

wielerterrorist

Omdat lopen niet aangewezen is omwille van mijn knie (zie vorige posts) en omdat stilzitten ook niet echt mijn ding is, heb ik maar mijn koersvelooke van onder 't stof gehaald. Banden opgepompt, truitje aangetrokken van één van de betere ploegen, schoenen aan en hop met die benen.
Ik heb een rit gemaakt van een 40-tal kilometer met een relatief lage hartslag (133 sl/min).

Mijn knie heb ik niet gevoeld! hip hip hoera!!!!!!

Morgen complete rust en donderdag nog wat fitnestraining met concrete oefeningen voor de benen. Hopelijk lukt de long run dit weekend.

tractus iliotibialis frictie syndroom

Wat een benaming voor wat pijn aan de knie. Tractus iliotibialis frictie syndroom of ook wel lopersknie genoemd heb ik vorige donderdag dus opgelopen. Op verschillende websites heb ik ook kunnen lezen dat je dit onder andere kan krijgen door het lopen op een afhellende weg.

Momenteel probeer ik tot driemaal daags een ice packing op mijn kniet te leggen gedurende minstens twintig minuten. Daarna inwrijven met Fastum-gel. Overdag loop ik ook met een steungevende knieband.


Verder heb ik mijn trainingsschema aangepast. Mijn volgende loop is pas op vrijdag gedurende een half uurtje. Laat ons hopen!

Knieblessure

Ondertussen is mijn verlof al een drietal dagen achter de rug en heb nu even tijd om mijn blog bij te werken. Als je met verlof bent, laat je die dingen makkelijk achterwege, vind ik. Een paar zeer goede weken achter de rug wat het lopen betreft althans. Het weer kon natuurlijk iets beter, maar we zijn nu eenmaal in België en beter lopen bij zo een weertje dan in de hitte.

Prestaties gaan zienderogen vooruit. Het aantal kilometers per week gaat nu steeds maar omhoog en de lange duurlopen worden steeds langer. Ik zit momenteel aan een zestig kilometer per week. Trainingen bestaan uit een extensieve duurloop, twee intesieve duurlopen en een intervaltraining.

Sinds vorige donderdag gaat het iets minder. Had een loopje van anderhalf uur op het programma staan. Toen ik thuiskwam voelde ik een stekende pijn aan de buitenkant van mijn knie. Ne een ijspacking van een twintigtal minuten en een lek Fastumgel was de pijn al na een paar uur wag. Vrijdagmiddag ben ik met een collega gaan lunchen en tijdens na de wandeling leek het erop alsof er niets meer aan de hand was... toen ik 's avonds aan de lange duurloop begon.
Het eerste uur ging alles prima. Af en toe voelde ik wel wat, maar het was eerder storend dan pijnlijk. Na een tiental kilometer had ik mijn knieband, die ik uit voorzorg had meegenomen, echt nodig. De pijn aan de buitenkant van de knie begon heviger te worden, maar ik beet toch door. Na een vijftiental kilometer schakelde ik even over op wandelen om wat voeding en vocht in te nemen. Toen ik na een minuutje weer wou aanzetten, blokkeerde de knie helemaal. Ik moest me echt in gang trekken en het ging van kwaad naar erger. Af en toe zakte ik door de knie. Ik durfde echt niet meer te stoppen omdat ik dacht dat ik dan helemaal niet meer op gang zou geraken en bij de gedachte "nog 35 dagen tot Berlijn", zakte mijn moraal ook nog eens onder het vriespunt.

Na 2uur en 54 minuten was ik uiteindelijk toch fier dat ik 28 km had gelopen. De kaap van 30 moet dan maar volgend weekend gehaald worden, maar eerst rust, rust en nog eens rust de komende dagen!

Back home

Twee weekjes Spanje zitten er op en genoten hebben we. Lekker weertje (wel wat heter dan andere jaren), wederom goed gegeten en zalig niets doen gedurende veertien dagen, behalve lopen dan :-).

Voor wie er al geweest is, zal het zeker niet ontkennen: het noorden van de Costa Brava is een schitterende omgeving om te gaan hardlopen en/of mountainbiken: je hebt er kilometers aangelegde paden in van dat bruin/beige grint. Bomen en struiken zorgen afwisselend voor volle zon of schaduw.

Meestal stond ik om zes uur op. Vlug wat eten en me klaarmaken voor meestal lange duurlopen. Rond half zeven was ik de deur uit voor minstens anderhalf tot twee uur. Tegen dat de zon echt kracht begon te geven was ik al terug voor een frisse duik in het zwembad.

Vandaag mijn eerste 10 km in Waregem afgewerkt. Had het nogal fris en dat zwembad was er vandaag ook niet bij!

Back to reality, alhoewel dat ik nog met vakantie ben tot 16 augustus.

vakantie

Het is zover..... vakantie. En met dit mooie weer is het alvast een goed begin.
Ik heb deze morgen een 10 km gelopen met af en toe een spatje regen. Het ging goed: niet te warm, niet te nat en voldoende zuurstof in de lucht.

Morgen ga ik eens goed uitslapen want morgennamiddag vertrek ik voor een tocht van zo een 1200 km. Met de auto wel te verstaan!

Mijn training zet ik in elk geval verder in Spanje. Mijn blog zal ff moeten wachten.

Tot dan!

Running aan zee II

Dit weekend opnieuw aan zee doorgebracht. Zaterdag heb ik een intensieve duurloop van exact 1 uur gelopen op de dijk (van het casino tot aan het zwin). De wind was nog vrij sterk, maar toch al stukker beter dan vrijdag. Het ging vrij goed en mijn harstlag heb ik constant op 163 kunnen houden.
Zondagochtend ben ik dan vertrokken voor mijn lange duurloop. Ik voelde al van in het begin dat het me niet meezat en na anderhalf uur ben ik er dan ook echt mee opgehouden. De wind was grotendeels gaan liggen en de zon brandde al zo hevig dat op dat eigenste moment alleen de zee me een oplossing kon bieden: WATER!!!!!!!! :-). Ben er dan ook onmiddellijk ingedoken. Ik vermoed iets te weinig gedronken te hebben onderweg. Ik heb trouwens de rest van de dag nooit echt mijn dorst kunnen lessen. Drinken dat ik gedaan heb gisteren, ge kunt je niet inbeelden.

Ik ga mijn herstelloop van deze avond overslaan (mag wel een keer, zeker). Wat extra rust kan volgens mij geen kwaad. Mijn loopje van morgen ga ik proberen in de vroege ochtend te doen.

Lang leve de zomer!

Storm

Gisteren had ik normaal gezien een duurloop van anderhalf uur op het programma staan. Het was de bedoeling om die terug aan zee te gaan lopen omdat we voor het ganse weekend daar vertoeven.

Toen ik gisterenavond aankwam stond er een wind... gewoon niet normaal. Zeven beaufort was net iets te veel om te kunnen lopen. Zelfs de meeuwen zagen het niet zitten om tegen de wind in te vliegen. Het zand waaide tegen ramen en auto's.
Geen loop dus. Ik hoop er in elk geval deze avond werk te kunnen van maken.

snelheidstraining

Gisterenavond nog eens een snelheidstraining afgewerkt op de oefenvelden van Zulte -Waregem.
Ik ben begonnen met rustig warmlopen gedurende een tiental minuten in een zeer lage zone (GH 130). Daarna rond twee oefenvelden (ca 700 m) een rondje gelopen waarin je eindigt met een hartslag op 95%. Vervolgens uitwandelen tot je terug in je herstelzone komt. En dit vijfmaal na elkaar! Nog 15-tal minuten uitlopen richting thuis.
Zo een training kan verdomd lastig zijn, zeker met zo een warm weer. En ik moet ook bekennen dat vandaag een heel klein beetje last heb van stramme spieren. Gelukkig hebben we vandaag een rustdag.

In the Navy

Ik ben gisteren na werktijd terug naar zee gereden. Vrouw en kindjes waren daar gebleven om nog van het mooie weer te genieten. Ik heb dus daar mijn intensieve loop afgewerkt. Het traject ging van het casino in Knokke tot aan de Zeemachtbasis van Zeebrugge en terug. Toen ik aan de basis aankwam, heb toch even aan de tijd van toen moeten denken: we spreken van 1993. Het was een mooie tijd ... die cruises!

Even terug naar nu: hartslag constant in D3 (ca. 165-170). Er stond bijna geen wind wat in vergelijking met vorige vrijdag een groot voordeel opleverde. Na mijn duurloop heb ik nog even in zee gezwommen. Onbeschrijfelijk hoe zalig deze "cool down" wel kan zijn.
En als afluiter van het weekendje aan zee: nog ne grote lekker van bij 't Postje!

Running aan zee

Het het volledige weekend aan zee doorgebracht. Ik moet zeggen het was zalig.

Vrijdagavond heb ik, samen met David deelgenomen aan de 10 km Strandloop van Knokke.

Inschrijving was slechts twee Euro, wat ik bijzonder weinig vind als ik even opsom wat je hiervoor allemaal kreeg: elektronische tijdsregistratie, drankpost met water en/of Extran. Bij de aankomst nog een sportdrank, een medaille, een lotje tot deelname aan de tombola. Het lopen zelf was vrij lastig de eerste 2,5 km. We startten vanop het mulle zand net voorbij de dijk en dan ging het tegen de wind in... en er stond een stevige bries! De volgende vijf kilometer ging het goed. We liepen op het natte harde zand langs de waterlijn met de wind in de rug. Het ging goed vooruit.
De laatste 2,5 km waren de zwaarste. Ik denk dat menig deelnemer mijn opinie hierin zal delen: opnieuw tegen de wind in en net op het moment dat je dacht om nog eens alles te geven, kon je in het zand beginnen lopen. Ongelooflijk lastig! Je wordt gewoon afgeremd.
Toch tevreden met het resultaat:



Daarna nog een lekkere douche en samen met de kids zijn David en ik nog een ijsje gaan eten. Het weekend was leuk begonnen!

Zaterdag genoten van een rustdag. Ik heb bijna de volledige dacht doorgebracht op het strand met de kinderen. Onze kleinsten vond dat natuurlijk supertof. Ik moet zeggen dat ik er ook van genoten heb.

Zondagochtend om 08 uur uit de veren voor mijn wekelijkse longrun. Er stond opnieuw een stevige bries. Be vertrokken richting Zwin. Op het einde van de dijk aan het Zwin ben ik richting binneland getrokken naar de Oosthoek. Vanaar ging het door het Zoute terug naar Knokke tot aan het treinstation. Daar heb ik de weg genomen naar Heist - opnieuw tegen de wind in :-( - in Heist langs de dijk naar Duinbergen waar ik me niet kon inhouden om toch even dat gekende bergje op te lopen. Hartslag ging goed omhoog, maar ging naderhand terug snel naar beneden.
Eenmaal ter hoogte van de casino, heb ik mijn schoenen en short uitgetrokken en ben ik recht de zee ingelopen. Nog nooit van zo een verkwikkende afkoeling genoten! Gewoon de max... maar wel frisjes.

een dipje

Gisteren zaten de definitieve resultaten van mijn sporttesten in de bus. Wat een bundel: een volledige analyse van mijn bloedafname, een analyse van mijn sonar vetmeting en een volledige beschrijving van mijn inspanningstest op de loopband met een aantal richtlijnen naar 24 september toe. Daarnaast stak er nog een boekje bij met trainingsadviezen. In afwachting van het onweer, dat nog steeds niet is gekomen, heb ik het terras al deze lectuur rustig doorgenomen.

Deze morgen was het andere koek. Ik ben opnieuw om zes uur opgestaan om te gaan lopen. Rustig vertrokken richting oefenvelden van Zulte-Waregem. Het ging echt moeizaam. Ik ben dan ook na 35 minuten terug huiswaarts gekeerd. Misschien te wijten aan een slechte nachtrust of kwaliteit van de lucht. In elk geval is het nu rusten tot vrijdagavond. Dan loop ik namelijk de 10km van Knokke samen met David.

10 om 6

Omdat ik mijn trainingsschema zo goed mogelijk wil volgen en omdat het met zo een warm weer echt gekkenwerk is om 's avonds nog te gaan lopen, had ik deze morgen om zes uur mijn wekker gezet . Toastje met confituur en een glas sinaasappelsap als ontbijt genomen. Me vlug klaargemaakt en vertrokken voor een run van 10 kilometer. Het voelde goed aan. Ik vond het nog relatief fris (was wel al 21°C :-)). Heb mijn toerke afgewerkt in 52 min. met een GH van 148.

Morgen een snelheidstraining op het programma. Ik ga proberen om dit ook morgenochtend te doen.

Longrun

Zondagochtend mijn lange duurloop aangevat rond 07u45. Gezien de weersomstandigheden misschien iets te laat om goed te zijn, maar de klok konden we op dit moment niet terugdraaien. Dus ikke vertrokken. Het was al 22°C.
Wat stroef maar na een twintigtal minuten zat de tred er wel in. Hartslag rond de 139. Ben naar de leie toegelopen omdat ik wist dat het daar nogal schaduwrijk is in de ochtend.
Het eerste uur ging goed, maar dan begon de schaduw plaats te ruimen voor volle zon. Heb het gisterenavond mogen voelen!

Uiteindelijk toch tevreden: 22 kilometer afgewerkt, GH: 147.

De laatste deze maand

Vandaag, als afsluiter van deze maand, een 10 kilometer afgewerkt in D2 (hartslag tussen 150 en 160). Heb opnieuw mijn standaard parcours genomen langs de industriezone in Waregem.
Het einde van de week was al duidelijk voelbaar en waarschijnlijk had de warmte er ook iets mee te maken.
Morgen een rustdag. Ga eens barbecueen, denk ik.

ijsjes

Was deze week goed begonnen met naulettend op mijn voeding te letten, maar vandaag ben ik geplooid... drie ijsjes gegeten. En moet ge wa weten.. ze hebben me nog gesmaakt ook! Bovendien zit er op mijn huidig project een super enthousiaste medewerkster die het niet kan nalaten ons te verwennen met Leo's, dozen van Delacre, cake, ... You just can't resist!


Effe terug serieus: Vanavond 2 kilometer meer gelopen dan normaal. Mijn route wat aangepast om het plezant te houden. Het lopen ging goed ondanks een iets hogere hartslag. Dit is volgens mij te wijten aan het warme weer en de vermoeidheid die begint te komen naar het eind van de week toe. Zouden die ijsjes daar ook iets mee te maken hebben ?

Morgen een korte run van 35 minuten. Zaterdag rust. Zondag lange duurloop.

Herstelloop

Ik voelde me gisteren wel wat stijfjes na mijn longrun van zondag. Toch heb ik gisteren een korte herstelloop gedaan van een zestal kilometer.
Toegegeven, het heeft me wel deugd gedaan. ik voel me al veel minder stijf en heb de spieren nog eens kunnen oprekken.
Vandaag en morgen twee dagen rust. Twee dagen niet lopen.... hopelijk houd ik dit vol.

Long run

Gisteren stond een longrun van 155 min op het programma, waarin 120 minuten in D1 (hartslag <147) en de laatste dertig minuten in D2 (< 158) .

De eerste twintig minuten ging het moeizaam. Ik moest nog wakker worden. Het was ook wat wennen aan het gedruppel (wat ze duidelijk niet hadden voorspeld!). Mijn hartslag ging pijlsnel de hoogte in (150 sl/min) en mijn benen voelden loodzwaar aan. Heb nog een minuutje gewandeld en ben opnieuw van start gegaan. Het ging al veel beter.
Toen ik na een 25-tal minuten aan de oevers van de Leie aankwam, zat de tred erin. Hartslag zat rond de 140 en had er een zeer goed gevoel bij. Ik ben doorgelopen tot aan de brug van Ooigem (de volgende brug zou net iets te ver zijn geweest) waar ik langs de overkant van het water ben teruggekomen tot in Sint Eloois-Vijve. Binnendoor terug naar huis. Eindtijd: 148 minuten.
Gemiddelde hartslag: 147, Afstand: 21 km.