Kluisbos

Gisteren een veertig tal minuten gaan lopen op de nog steeds drassige piste in Waregem. Het was al iets beter dan een aantal dagen geleden, maar toch was het nog opletten geblazen om de voeten niet verkeerd te zetten: putten, plassen, sporen van traktor en dergelijk meer.
Vandaag niet meer gaan lopen, maar wel wat calorieën verbrand in de Kluisbos.
Ik stond er eigenlijk van verrast dat dit slechts op 25 mintuen rijden was van Waregem. Vrij makkelijk parking gevonden aan de voet van het bos. De kinderen hebben zich alweer eens goed geamuseerd en een flinke dosis gezonde lucht naar binnengewerkt... de electriciteitscentrale van Ruien buiten beschouwing gelaten natuurlijk.

Morgen op SAP training naar Brussel. Hopelijk blijft er nog wat tijd over 's avonds om wat te gaan hardlopen. De week daarna zal er van lopen niet veel in huis komen: ik moet voor een drietal dagen naar Londen. Ja, alweer voor SAP.

Tot de volgende!

nat, natter, natst

Deze middag een 4-tal rondjes op de joggingpiste in Waregem gelopen. Toen ik er aankwam zag ik het eerst niet zitten, wat een modderpoel. Toch de knop omgedraaid en erdoor.

Binnen de twee tellen waren mijn schoen door en door nat, de modder spatte tegen mijn benen en je moest verdomd opletten om niet uit te schuiven. Na één rondje dan maar een tweede en ik begon het op den duur plezant te vinden. In plaats van naast de plassen te lopen, gewoon rechtdoor en zoals de kleine kinderen, nog eens goed stampen ook! Leuk.

Zonet mijn schoenen gewassen. Hopelijk zijn ze vlug droog.

Gevaren bij lopen in het bos

electro

Twee dagen geleden begonnen met spierstimulerende electroden op mijn been te zetten.
Je ligt dan in de zetel en je ziet de spieren van je onderbeen constant samentrekken terwijl je er eigenlijk niets mag/moet voor doen... Raar gevoel.

Wel moet gezegd dat ik al veel minder last heb van mijn scheenbeen. De ontsteking neemt blijkbaar af en de spieren worden verstevigd. Volgende week nog een weekje rust en dan rustig aan weer opbouwen.

en we gaan nog niet lopen

Heb besloten om mijn gewrichten en spieren eens een welverdiende rust te geven. Vorige week dacht ik even dat mijn blessure over was, maar toen ik na een 8 km terug thuiskwam voelde ik die lichte pijn opnieuw. Tot op vandaag is die licht te voelen als ik bv de trap oploop.

Conclusie: we gaan een paar weken niet lopen. Hoe moeilijk het ook klinkt, het zal moeten. Willen of niet! Ondertussen doen we dan maar wat krachttraining en de home trainer voor den TV is ook es leuk.

Wanna tell you a story !

Wanna tell you a story
'Bout a woman I know
When it comes to lovin'
Oh she steals the show
She ain't exactly pretty
Ain't exactly small
Forty-two, thirty-nine, fifty-six
You could say she's got it all

Als ik echt wil ontstressen wordt het steeds weer deze klassieker met de volumeknop op 16 (gaat maar tot 20). Gisteren had ik het weer even nodig. Op een bepaald moment ging ik zo in de muziek op, dat ik even vergat dat er zoiets bestond als een hartslag. Voor eventjes zal het wel geen kwaad kunnen zeker!

gisteren eens gelopen

Het was gisteren een tamelijk zware dag. Op professioneel vlak met een aantal dingen tegelijk bezig. Heb nog steeds een groot dilemma op te lossen. Dus ben ik gisteren even gaan uitwaaien, ontstressen, stoom aflaten en wat is daarvoor de beste manier? Ja, inderdaad: LOPEN

Ondanks mijn 'shin splints' mocht ik dit niet doen, maar het heeft me toch voldoening gegeven. Vandaag een nieuwe dag met een klare kijk op de dingen. Let's move on!

linker scheenbeen

Ik moet me toch goed geforceerd hebben op die halve marathon in Brussel vorige zondag. Vandaag vrijdag en ik voel mijn scheenbeen nog steeds. Stappen gaat ondertussen al stukken beter, een trap afdalen daarentegen verloopt nog moeilijk.

Ik heb dus bewust niet meer gelopen sinds zondag. Rusten, rusten en nog eens rusten is de boodschap. Ik moet wel bekennen dat het op mijn systeem begint te werken. En dan zoekt een mens alternatieven: chocolade, pakken friet, pizza's, cola, ijsjes, enz. Het is ook eens leuk om op deze manier de remmen los te gooien.

Volgende week nog een weekje rust en laten we een nieuwe balans opmaken tegen de 26ste.

Mitraillette

Ben goe bezig.
Werk nu al 8 maand in Frankrijk. Heb constant op mijn tanden gebeten maar dezemiddag heb ik me eens laten gaan:

Mitraillette "Pita"(*)

(*) Voor de gastronomen onder ons: Stokbrood, pittavlees, looksaus en frieten.

En het heeft gesmaakt, zenne !

Halve marathon Brussel

Een blauwe hemel, 17°C en geen wind. Het ideale weer dus om een halve marathon van Brussel te lopen. Samen met nog 3154 andere lopers, om 10h30 van start gegaan aan het Jubelpark in Brussel.

De benen voelden zwaar in het begin. Berlijn was nog maar 14 geleden. En op mijn voeding had ik deze week ook niet te veel gelet. Na een vijftal kilometer ging het goed. Vanaf km14 was het doorbijten, afzien, verstand om nul. Die verdomde Tervurenlaan, ik zal ze waarschijnlijk nooit gewoon worden! Na 18 kilometer kwam de wetstraat opnieuw in zicht en ter hoogte van het parlement, in volle vaart afdalen richting Grote Markt waar een geweldige menigte ons met een warm applaus aanmoedigde.

Moe en met pijn in de benen maar toch voldaan.

Finish: 1:50:42

Tien dagen na de marathon

We zijn nu een dikke 10 dagen na de marathon van Berlijn en van lopen is er niet veel meer in huis gekomen.
Vorige vrijdag naar Spanje vertrokken (rond Gerona) en het goede warme weer heeft me deugd gedaan. Heb er kunnen genieten van het strand, de zon en uitstekende restaurantjes. Op maandag teruggevlogen en het verschil van temperatuur laat zich voelen.
Zondag de halve marathon van Brussel: veel conditie zullen we wel niet verloren zijn op twee weken tijd. Vanavond toch es gaan lopen om de spieren wat soepel te houden.

See you!

Foto's marathon Berlijn

Foto's zijn te vinden op: http://picasaweb.google.nl/Flipie99/MarathonBerlijn2007

Mijn tweede Berliner marathon

Dit weekend stond volledig in het teken van de Berlijnse marathon. Op vrijdag samen met David en Kathleen vertrokken naar Berlijn. Het zou een druk weekend worden.

In de namiddag hebben we de marathon beurs bezocht, waar we tevens onze startnummers moesten afhalen. Daarna hebben we in de gietende regen naar onze studio gezocht, maar dankzij mijn speciaal GPS systeem, 'vrouw' genaamd, was dit geen probleem. We hadden het zo gevonden. 's Avonds op onze studio een goede penne bolognaise klaargemaakt. Kwestie van wat koolhydraten te stapelen.

Op zaterdag ochtend was het al vroeg uit de veren. Afspraak om 9h30 aan het kasteel in Charlottenburg, waar een 'Frühstücklauf" gepland stond richting Olympiastadion. Een traject van 6 kilometer in een zeer rustig tempo. Ik had er tevens afgesproken met een collega uit Berlijn. Met ons drieën nog een rondje op de blauwe atletiekpiste... een heerlijk gevoel.

Zondag 30 september, 9h00: BERLINER MARATHON

Gewoon de max! 40215 deelnemers staat te wachten op het startschot en jij staat er ergens tussen. Achter je de Branderburger Tor waar je hoopt na 42 kilometer door te lopen. Het wee zat mee, niet te koud, 's morgens nog overtrokken maar vooral, hat was droog. Later bleek de zon erdoor te komen en de sfeer zat er goed in. Bananen en water gingen vlotjes naar binnen en na 2h03 minuten was de halve marathon al binnen. Halfweg, goed gevoel, geen pijn en nog vol moed.

De tweede helft ging iets minder vlot. Na het bovenkomen van de "Hohenzollerndamm" heb ik na 37 km toch effe moeten wandelen. Niet lang, maar toch. Nog wat water genomen, mp3 speler met stevige muziek opgezet en in één rechte ruk naar die finish. Alles geven, "Unter den Linden" omhoog, Branderburger Tor door en tweehonderdmeter verder liggen die matten die je tijd doen stoppen. Finish: 4h17 minuten (vorig jaar: 4h49). Moe maar voldaan. Volgend jaar derde maal?

Toch van de gelegenheid eens gebruik maken om onze supporters te bedanken voor hun geduld, opoffering en moeite: onze vrouwtjes!

Volgend jaar, 28 september 2008, same time, same place .... -:)

Marathon Berlijn 2007

T-Mobile 34. real,- BERLIN-MARATHON
StNr: 19641
LäuferPhilip van Hove
Net: 04:17:33
Rang: 18829
9.83 km/h
6:05 min/km

Uitgebreider verslag en foto's volgen nog!

Spaghetti

Deze middag nen grote spaghetti bolognese gegeten. En ja, ik heb er oog een glas rode wijn bij gedronken. Nu mijn middag dutje doen en deze namiddag nog een half uurtje gaan lopen. Dan mogen mijn sloefkes in de valies. Hopelijk blijft het droog.

D-6

Nog zes dagen te gaan en het is zover: de marathon van Berlijn, mijn 2de jaargang. Exact een jaar geleden heb ik mijn eerste marathon gelopen. Nog steeds moet ik er aan terugdenken. Volgende week dezelfde locatie, hetzelfde parcours maar ondertussen al drie marathons verder.

Heb afgelopen zaterdag en zondag nog een echte vetloop gedaan. Zaterdagavond, na het eten 10 kilometer afgewerkt in een aardig tempo. Daarna niets meer gegeten, alleen maar water gedronken. Zondagochtend opgestaan, een slok water gedronken en onmiddellijk gaan lopen in een zeer rustig tempo (ca. 9 km/u). Het eerste half uur ging het nog, maar daarna werd het lastig. Je voelt je zo leeg van binnen. Daarna een goeie koolhydraatrijk ontbijt genomen... en dat heeft gesmaakt. Ik kijk al uit naar donderdag: vreten tot de pasta je oren uitkomt.

Voor de rest zijn we er klaar voor. Den ik althans. Morgen nog een 40-tal minuutjes en donderdag ook nog een half uurtje.

Bij leven en welzijn, groet ik allen!

alweer zaterdag

We zijn alweer zaterdag. Wat vliegen die weken voorbij. Ik mag er niet aan denken dat ik over exact twee weken op dit uur al mag terugkijken op mijn tweede Berliner Marathon op zoek naar een goed restaurantje. Alhoewel zoeken..... ik ken ondertussen toch al een paar goede plekskes om je buikje te vullen.
De trainingen beginnen te minderen. Morgen met David nog een lange duurloop van een twintigtal kilometer. Ze geven mooi weer uit, dus het zal weer genieten worden!

Allez, ga nu pasta eten (zelfgemaakt). Tot morgen!

PS: aan al diegene die morgen de Leiemarathon lopen: SUCCES !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

last van scheenbeen

Dinsdag en woensdag telkens een klein uurke gaan lopen aan een gematigd tempo. Vandaag stond een 3 x 3000 m in marathontempo op het programma maar ik ben wijselijk thuisgebleven. "Luisteren naar je lichaam" wordt me steeds ingeleped en vandaag heb ik da es gedaan, zé.
Sinds gisteren heb ik wat last aan mijn scheenbeen. Geen blessure of noemenswaardige problemen (denk ik) maar eerder een zwaar gevoel.
Het kan volgens mij geen kwaad om een dag training over te slaan. Morgen staat ook een rustdag op het programma en zaterdag zien we wel.

Een weekend van 40

Zaterdagochtend een 10 kilometer gelopen in langzaam tempo. Douchke genomen, wat soep gedronken en en in de namiddag meegeholpen aan een verhuis.

Gisteren mijn laatste 30-er gelopen. Van thuis ging het richting Leie in Sint-Eloois-Vijve en zo verder langs het water tot aan de Groeninghebrug in Kortrijk. Teruggelopen tot in Ooigem. Afstand: 30 km.
Mijn vrouwtje en kinderen ook nog even bedanken. Zij hebbe nhun zondagochtend opgeofferd om mij regelmatig langs het parcours van spijs en drank te voorzien. Na de training ben ik dan ook nog eens verwend met een heerlijke pasta maaltijd.

Zo, mijn drukste week zit er op: weektotaal: 71 kilometer. Hout vasthouden, maar nog steeds blessurevrij! Nog drie weken te gaan.

waregem Koerse

De 160ste editie van de Waregem Koerse feesten zit er weer op. Sinds vorige vrijdag is menig Waregemnaar aan het feesten gegaan. Op de markt was er de kermis voor jong en oud. Wie zijn geld daar niet kwijt kon, mocht zoals andere 40.000 toeschouwers het gisteren namiddag eens proberen op de hippodroom. En 12.000 flessen champagne zijn er gekraakt.. toegegeven, het was warm weer.

Ik heb de "Grote Steeple Chase" live op TV bekeken. In twee woorden: gewoon maf. Van de twaalf paarden die startten, hebben er slechts vier de finish gehaald. Hardlopen ziet er toch iets gezonder uit.

Waregem heeft zijn feesten weer eens gehad. Volgende week terug naar school en zo kunnen we de zomer afronden. Koning winter mag zijn intrede doen!

We kunnen weer beginnen aftellen!

net geen 70

Ik schrok er even van toen ik deze morgen merkte dat het al weer een dikke week geleden was dat mijn blog is bijgewerkt. Maar gene paniek, met mij alles goed en wel. De training vordert goed. Deze week week 7 (van de 12) afgewerkt. Nog vijf weken en we zitten in Berlijn!

Gisteren mijn eerste dertiger gelopen. Om niet alweer langs de Leie te moeten lopen, ben ik naar Gent naar de Watersportbaan gereden. Een rondje rond de Watersportbaan is vijf kilometer en de auto kan je erlangs parkeren. Op die manier had ik dan ook een uitstekende drankpost bij de hand. Resultaat: 6 rondes op 3u03'. Dit brengt mijn totaal deze week op 69,6 km. Net geen 70, maar toch al voldoende op het in de benen te voelen.

Tot loatere!

10 k + 800m heuvelloop

Vandaag 10 km met op het eind 800 m heuvelloop. Er stond wel een sterke wind wat het lopen niet makkelijker maakte.

10k Heist

Vorige vrijdag was er de Standloop in Heist. Aangezien ik nog steeds met die verkoudheid zat, heb ik niet meegelopen.

Volgende blogger heb ik wel gespot (voor de batterijen van mijn fototoestel het begaven):

snotvalling

Ik heb al enkele dagen last van een neusverkoudheid, een verschrikkelijk vervelende snotvalling, wat het lopen er niet makkelijker op maakt. Donderdag mijn intervaltraining afgewerkt in de gietende regen wat ook niet echt bevorderlijk was voor de gezondheid, dus vrijdagochtend opgestaan met keelpijn erbovenop!

Vorige week wel nieuwe schoenen gaan kopen in runners service lab te Gent. Uitstekende service! Er wordt een scan genomen van je looppas, je bewegingen worden geanalyseerd op de loopband en je krijgt rustig de tijd om verschillende modellen uit te testen op de loopband. Het zijn "Asics Gel Foundation 7" geworden. De meest corrigerende schoen aangezien ik nogal overproneer. Heb er ondertussen al een lange duurloop mee gelopen en ze zitten goed.

terug op Belgische bodem

Gisteren een dagje aan zee doorgebracht. Het was een zalig weertje (in tegenstelling tot het binnenland): gans de namiddag op het strand gelegen en rond 18u vertrokken voor een rustig loopje van een uur. Even van aan het casino in Knokke tot aan het zwin en terug. Het was zalig!

Vandaag terug een 10 kilometer en donderdag mijn intervaltraining. Vrijdag rustdag, misschien dat ik in Heist wat runners ga aanmoedigen. Zelf loop ik in ieder geval niet mee.

Terug van weggeweest

Gisteren thuisgekomen van twee weken Spanje. Het was gewoon zalig: veertien dagen zon en elke dag zo een dertig graden. Vandaag regen en koud, vies, smerig k*teweer. Ne mens zou voor minder zijn boelke pakken en verhuizen. Maar ja, na regen komt zonneschijn, hebben ze me wijsgemaakt.

We hadden hetzelfde huisje gehuurd als de voorbije jaren. De kinderen amuseren zich er steeds kostelijk en wij kunnen er echt de luiaard uithangen.

's Morgens zette ik wel de wekker om er te kunnen lopen. Ik heb veel en goed kunnen lopen. Het landschap is er uitstekend om te lopen: wat heuvelachtig en kilometerslange zandweggetjes in de duinen met toch tamelijk veel schaduwrijke plekken. De tweede week liep ik zelfs samen met Bart, afkomstig uit Genk en ter plekke leren kennen. Dit was al stukken aangenamer dan lopen met een mp3. Rond 08u30 was ik terug en konden we aan het uitgebreid ontbijt beginnen met verse croissants en lekkere chocomelk.

Overdag was het genieten van de zon. Dit jaar hebben we zelfs geen enkele uitstap gedaan. Wel heb ik voor het eerst in jaren twee detectives uitgelezen! Af en toe een duik in het zwembad zorgde voor de nodige afkoeling.

's Avonds waren er natuurlijk de gezellige apero's, restaurantbezoekjes, ijsjes. De frisse pintjes mochten uiteraard niet ontbreken. Resultaat: 3 kilo erbij. Af en toe eens een goede babbel kon natuurlijk ook geen kwaad.

Volgend jaar opnieuw! Of misschien zie ik er al een paar terug in maart 2008 voor de marathon van Barcelona. Miquel en Beatriz hebben ons in elk geval al logement aangeboden.

week 2

Vorige vrijdag de standloop van Knokke gelopen?. Heb het nog nooit zo zwaar gehad om 10 km af te werken. Na drie kilometer begon ik al in het rood te gaan en vanaf dan was het alternerend wandelen en lopen. Toch binnen na 1u01'.

Zondag mijn lange duurloop begonnen tot het na een dik uur begon te regenen. Niet dat die regen me stoorde, maar op den duur begon ik koud te krijgen en dit vond ik niet zo gezond. Dus ben ik maar terug naar huis gelopen. Deze week al mijn drie trainingen afgewerkt. Week 2/12 zit er bijna op

Morgen richting zuiden: 1300 km, maar dan wel met de auto. Heb alvast mijn loopschoenen meegenomen! Training goes on!

Tot de volgende!

Guldensporenmarathon

Deze namiddag ben ik gaan kijken naar de Guldensporenmarathon (Kuurne - Brugge). Ik stond opgesteld op km 29 en de eersten zijn voorbijgekomen na 1u36': Rik Ceulenmans en nog wat andere hazen. Er viel opnieuw stilte gedurende een 10 minuten. De zon begon er weer door te komen en de temperatuur klom lichtjes omhoog.
Na een poosje kwam onze overbuur voorbij. Hij zag er goed uit. Het tempo zat er goed in en de smile stond op zijn gezicht. Volgens mij zet die een aardige tijd neer. Na zowat drie uur dertig zag ik de Koen passeren. Ik ben benieuwd om hun verhaal en resultaten te horen morgen.

Vrijdag 10km van Knokke. Ik heb daarnet even Teletekst gezien en het zo nog kunnen warm worden: 25°C aan zee met windkracht 2. Zou de zomer dan toch beginnen!

exact twee jaar geleden

Exact twee jaar geleden ben ik gestopt met roken. Op een zaterdagmorgen de laatste sigaret uitgeduwd en sindsdien genen toebak meer, nada, nothing, njet! Af en toe nog wel eens zin in een sigaretje, maar ja, in wat heeft ne mens eens geen goesting?
Gezonder voel ik me vast en zeker. Het gewicht is nog steeds onder controle (hmm) en de portemonee vaart er wel bij. Volhouden dus!


Dit weekend een anderhalf uur gelopen en het gaat steeds beter. De hartslag ligt wel nog aan de hoge kant, maar daar maak ik me nu nog geen zorgen over. Vandaag een rustdag en morgen een intervaltraining op de oefenvelden. Ben benieuwd wat dit gaat geven.

stillekes regenen

Vandaag een 40 minuten rustig gelopen langs de weg. Het was minder warm en er stond en koel briesje. Na 30 minuten begon het te druppelen. Je voelde zo de zuurstof toenemen. Eigenlijk vind ik dit wel tof lopen. Toen ik ons huis naderde, was het gedaan met sillekes regenen. Kletsnat thuisgekomen, maar toch een voldaan gevoel.

burn out of gewoon geen goesting

Deze week slechts twee keer een half uur gaan lopen en het gaat niet zoals ik zou willen. Van zodra ik tien minuten op pad ben, heb ik last van zware benen, een te hoge hartslag en nogal vlug buiten adem.
Er zijn er die zeggen dat het van teveel is: Marathon Luxemburg, 20 van Brussel en Hart2Hart in Brugge in twee weken tijd.

Dit weekend ben ik aan zee en als het zondag mooi weer is ga ik eens langs de waterlijn proberen. Gewoon ter ontspanning een hééééééééééééél rustig lopeke van Knokke tot aan het Zwin en terug (een 10 kilometer). We zien wel!

Allen een goe weekend en tot loatere!

Hart to run

Sinds de 20km van Brussel niet meer gelopen. Ik ben namelijk maandagmiddag naar Bautzen (Duitsland) vertrokken en donderdag avond teruggekeerd.
Gisteren, zaterdag, voreg uit mijn bedje want ik had mijn vrouw's neef, Tom, beloofd om mee te lopen in de 20-uren loop van "Hart to run" in Brugge. Om tien voor zes de wekker, ontbijt overgeslagen en vlug mijn training aangetrokken. Om zeven uur stond ik al in Brugge. Man was da vroeg zeg!

Het parcours bestond uit een circuitje van 1.2 km. Ik vond dat er toch aardig wat volk was op dit uur van de dag. Ik weet niet meer exact hoeveel rondjes ik heb gelopen, maar na een kleine twee uur ging het licht toch uit. Batterijen waren op. Onzen Tom ging nog door tot na rondje 21!

Vandaag heb ik lang kunnen slapen. Ik had het nodig na die drie wedstrijden, drie weken na elkaar. Deze weekzal het vooral rusten worden. In geen geval ga ik lopen, noch andere sportactiviteiten doen. En elke dag op een deftig uur in mijn bed.

Daarna beginnen we aan Berlijn. Allez, t'is te zeggen: op 13/07 zal ik waarschijnlijk ook ergens in Knokke rondhangen.

20 km van Brussel: finished

Man, wat gaat een jaar vlug voorbij. Vorig jaar was dit mijn allereerste wedstrijd en een jaar later heb je al zoiets van "het zijn er maar 20 vandaag".
De sfeer zat er weer goed in in het hartje Brussel. En wat hebben ze weer geluk gehad met het weer. Af en toe kwam de zon zelfs van achter de wolken. Ik ben er rond 14h15 aangekomen en me onmiddellijk aangekleed. Daarna even naar de Cernum stand getrokken waar ik een aantal andere bloggers heb ontmoet: David, Dave en Geert. In het startvak zelfs nog een oude bekende ontmoet: Peter Fieuws van Drukkerij Fieuws in Lauwe die destijds voor onze geboortekaartjes heeft gezorgd.
De Bolero van Ravel klonk als bekend geluid in de oren en om 15u00 ging het van start. Wat een massa! 28 000 deelnemers waren ingeschreven. Eigenlijk liep er teveel volk. Tussen het startschot en de eigenlijke startmatten zat er al 7 minuten. Zelfs na een dikke 10 kilometer was er bijna geen inhalen mogelijk. De Tervurenlaan blijft een kuitenbijter, maar deze keer in één vlotte tred bovengeraakt. Ik had nog wat willen bijgeven en zeker op de machtige muziek van U2 die voor extra adrenaline zorgde maar de grote massa belette dit . Aan de finish was de drukte nog erger: het heeft me bijna vijf minuten gekost om over de finish te geraken: zelfs op zondag is er in Brussel file.

18284 VAN HOVE PHILIP 0:57:17 1:55:00 M 11637 410/817 CSC WAREGEM

Met de nodige correctie wegens file aan de finish, hou ik het voor mezelf op 1u50 minuten. Da's 14 minuten beter dan vorig jaar en tevens mijn eerste wedstrijd met een negatieve split. Ik begin het te leren.

Zover mijn verhaal over de 20 van Brussel. Nu nog een groot pak friet en me es voor den TV gaan placeren zé.

To loatrie! (zeggen ze in Waregem)

Foto's luxemburg

Ik ben zonet even gaan kijken op de website van de ING Luxemburg Marathon en de foto's zijn pas beschikbaar vanaf 25 mei. Nog eventjes wachten dus!

Aan allen, bedankt voor de positieve reacties. Zoals de meesten wel al door hadden: het is gene gemakkelijke geweest. Als ik onderstaande doorsnede bekijk snap ik nu ook waarom ik het vanaf km 37 moeilijk begon te krijgen.







Maar toch.... een aanrader!

Luxemburg marathon 19 Mei 2007.

Luxemburg marathon 19 Mei 2007, in één woord samengevat: FANTASTISCH !

Gisteren, zaterdag, vertrokken rond 10 uur richting Luxemburg. Eerst nog mijn zoontje bij mijn schoonouders gebracht. Onze dochter wou meegaan om haar papa aan te moedigen. Onderweg langs de snelweg iets gegeten zodat we rond 14u00 aan de "Cocque" waren. Een mega groot sportcomplex waar ik mijn nummer kon afhalen. Ze waren toen nog volop bezig aan de voorbereidingen: hekkens plaatsen, matten uitrollen, startzones afbakenen, enz.
De shuttlebus die ze hadden ingericht bracht ons daarna naar het stadscentrum. Daar kon ik al zien waar ik 's avonds zou lopen tussen km 16 en 18. Een ding was al zeker: het zou zeker geen vlak parcous worden.
Na een klein uurtje zijn we met de shuttle teruggereden naar de plaats van gebeuren. Me rustig klaargemaakt en ter hoogte van het startvak hebben we nog wat gerust in de graskant.
Om 18u ging het van start. Het weer was uitstekend: wat wolken, bijna geen wind en droog.
De halve marathon ging vlot. Bevoorrading was zeer goed georganiseerd en het parcours was mooi. Nog nooit eerder zo veel volk langs de kant zien staan als zaterdagavond. De aanmoediging was geweldig, de bandjes speelden er vrolijk op los.

21,1 km - bruto 2:08:21

Van 21,1 ging het naar de dertig. Het werd zwaarder en zwaarder, maar ik kon het tempo mooi aanhouden en vooral, ik kon constant blijven lopen.
De dertig voorbij, opnieuw een helling op. Wat verder opnieuw afdalen. We zijn km 34. Ik voel mijn bilspieren trekken. Ik kreeg schrik van krampen maar die bleven gelukkig uit. Mijn MP3 player aangezet, verstand op nul en blik op oneindig. En lopen maar. Na km 36 gaat het terug over de brug, een kilometerslange helling richting sportstadion. Het wordt zwaar, ik schakel voor de eerste keer over op wandelen. Op km 38 staat mijn fanclub. Zij kregen van mij mijn mp3 en kletsnatte pet. Nog 4 te gaan. Het moet lukken. Nog een laatste helling, terug naar beneden, het sportstadion binnen. Luide muziek, felle spotlights... 20 meter...... en ai, de kramp schiet in mijn linkerbeen. Niets te vroeg zou ik zeggen. Even op de tanden bijten en over die finish. Mijn tweede marathon: een zaaaaaaalig gevoel!

Marathon Luxemburg 2007: bruto 4:26:49 - chip time: 4:20:35

Verder nog dank aan alle supporters. Koen, ik vond het echt leuk je gezien te hebben. Alleen jammer dat je zelf niet kon meelopen.

Luxemburg

De weersverwachtingen voor zaterdag 19 mei in Luxemburg. Laat ons hopen dat het droog blijft!.

Kon het niet laten

Vanochtend rond 9 uur vertrokken voor een loopje richting Nokere. Gisteren zitten denken om nog eens de v-route uit te proberen. Vorig jaar is me dit niet gelukt wegens die knieblessure en dit jaar had ik er eigenlijk nog niet aan gedacht. Alhoewel het slechts twee weken voor de marathon is, hebben we het er toch op gewaagd.

Vertrokken met een sweater. Er was deze morgen immers een koude noorderwind en zon was er niet te bespeuren. Na een vijftal kilometer kwan die Lola er toch door en de sweater rond mijn middel gebonden. Zo naar Nokere. Het was vlak lopen tot in Wortegem-Petegem. Vanaf dan ging het alleen maar op en neer, korte steile hellingen, vals plat, ... maar ongelooflijk mooie uitzichten.

Na een twintigtal kilometer verlaten we Wortegem-Petegem en komen we opnieiw aan in Nokere. De kuitenbijter van Nokere dorp, waar menig wielertoerist ook ff moet doorduwen vlot doorgekomen en zo richting Waregem. Die laatste brug, over de E17 was er toch wel teveel aan. Doorbijten tot thuis waar een ongerust vrouwtje op me stond te wachten.... na 32 kilometer.

Bavikhove en Knokke

Zondag voormiddag rond 9.30 uur aan mijn longrun begonnen. Weerom de laatste voor de marathon over drie weken in Luxemburg. Diezelfde voormiddag moest ik eigenlijk ook naar mijn schoonouders om een computerprobleempje op te lossen. Toch knap hé dat mensen van 75 nog leren googelen en surfen! Belofte maakt schuld, dus parcours in die richting uitgestippeld. Kwestie van het nuttige aan het aangename te koppelen.

Ik ben van Waregem over Sint Eloois-Vijve naar de Leie gelopen en heb die gevolgd tot in Harelbeke. Langs de rechterover teruggekeerd tot in Ooigem en koers gezet richting Bavikhove. Totaal 25 km.

Vandaag stond de10K van Knokke op het menu. Deze morgen vertrokken om ons nog in te schrijven: mijn dochter voor de kids run en ik voor de 10K. De inschrijving verliep heel vlot en we hadden dus nog tijd over om de Lippenslaan eens af te slenteren. Weet je dat dit vermoeiender is dan lopen? Over de middag de frigoboxtoerist uitgehangen en rond 13u30 mijn dochter begeleid naar de startvakken.

Om 15u ging het voor mezelf van start. Omgevingsvariabelen: zon, volle zon en brandende zon, veel volk, wind die was gaan liggen en water, veel water! En de bedeling ervan ging supervlot. Hoed af voor de organisatoren en dit over de ganse lijn: startvakken in orde en afgeschermd voor toeristen, tof parcours met nodige afwisseling, bevoorrading, finish, ....

Tijd: 48'30" en best tevreden en als afsluiter nen groten ijskreem van het Postje!

La Normandie

Deze week twee dagen in Normandië gezeten.
Ten behoeve van mijn huidig project had ik op dinsdag en woensdag een paar afspraken in Caen. Ik was nog nooit eerder in deze contrijen geweest en ik moet zeggen, het heeft wel wat. Het meest impressionante vond ik de Pont de Normandie in Le Havre. Wat een bouwwerk! En erover rijden gaf toch ook de kriebels in de buik, al kosten deze je vijf Euro tol.

Ik heb tevens gemerkt dat er langs de rechterkant een zone voorzien is voor voetgangers. Zin om samen een kleine kilometer te lopen over de monding van de Seine? Hellingsgraad is slechts 6%

Vandaag in eigen land een 15 kilometer afgelegd. Het tempo zat goed. Had een parcours met een paar bruggen genomen. Luxemburg zie ik echt wel zitten.

Rustig weekendje

Vrijdag in groep een kleine 10 kilometer afgewerkt met de bedoeling op zondag mijn lange duurloop te lopen.... maar het is er niet van gekomen. Op zaterdag waren we uitgenodigd op een receptie ter gelegenheid van 50 jaar huwelijk en daarna zijn we met een aantal buren uit gaan eten.
Op zondag hebben we dan de verjaardag van onzen Henri en die van mijn vrouwke gevierd. Zij verjaren namelijk allebei op 23 april. Het was zalig weer en onze eerste bbq van he seizoen is een feit.
Van lopen is dit weekend dus niet veel in huis gekomen. Achteraf bekeken heb ik genoten van het weekendje rust. Rotterdam is tenslotte nog maar een week geleden.

Vandaag 10,5 km in 54 minuten. Al was het maar om de kaloriën van vorig weekend weg te werken.

Fotookes Rotterdam

De verleiding

Ik kon er gewoon niet aan weerstaan...Tot in Luxemburg.

Rotterdam: stilgelegd wegens warmte

Zaterdag voormiddag vertrokken naar Rotterdam. We hadden al vrij vlug het hotel gevonden en zijn dan maar ineens ingeschekt. Vandaar ging het richting centrum waar we David, Kathleen en Jelle - die al volop van de terrasjes aan het genieten waren - op ons wachtten. Het was er gezellig zitten vlakbij het beursgebouw en we beslissten om onze energievoorraad wat bij te vullen. Dan daar maar lekker gelunched.
Na de lunch ging het richting beurs waar we onze borstnummer moesten ophalen. Tot onze verbazing en gebaseerd op onze eerste ervaring in New York/Berlijn, viel de beurs naar one mening echt klein uit. Na tien minuten waren we rond. Ik had nog wat squeezies nodig en de vrouwen zijn nog wat in de solden gaan roffelen. We hadden dus nog tijd over in de winkelstraten rond te kuieren.
's Avonds hebben we een Italiaans restaurant opgezocht want zoals voorgeschreven zouden de heren pasta eten. Het weer was uitstekend en na een apero binnen hadden ze voor ons een tafeltje buiten gereserveerd. Aanvankelijk waren ze heel vriendelijk, maar naarmate de avond vorderede begon menig personeelslid "tilt" te slaan. Al bij al, lekker gegeten en een heel gezellige, ontspannede avond gehad.

De zondag lekker ontbeten, loopplunje aangetrokken en te voet naar de startvakken. daar toch nog een half uurtje gezeten alvorens het schot de lucht in ging. Het was 11u00 en al behoorlijk warm. De eerste twintig kilometer ging niet echt vlot. Op de asfalt was het rond de middag 32 graden. Schaduw was er nauwelijks te bespeuren. Steeds weer was het hunkeren naar de volgende vijf kilometer... water was het enige waar ik constant aan dacht en zeker na 15 kilometer waar op zijn keurig Nederlands te horen kregen dat het water op was! Schandalig bij zo een weer. Gelukkig was er voor de halve marathon dan weer voldoende water. Gevolg is dat je vlug zo een bekertje of vijf naar binnenkapt waardoor je hele maag begint te klutsen.

Na 26 kilometer ging het terug over de erasmus brug en liepen we weer in de bebouwde kom. Er was al af en toe wat schaduw te bespeuren en het heetste was er ook af. Ik voelde me eigenlijk al beter mede door net voor de drankpost van 30 km een tube koolhydraten naar binnen te werken. Ik ging verder tot we plots bij km 31 te horen kregen dat de marathon werd stilgelegd... gedaan, finito, afgelopen. Politie had het parcours afgezet met hekkens en verder lopen was niet mogelijk. Ik was echt "pissed off". Dan maar rechtsomkeer en zo naar de finish. De laatste twee kilometer hebben we het nog op een sprintje gezet. Aan de finish werd de medaille rond onze nek gehangen.

Als we terugkijken op Rotterdam, denk ik niet dat ik die nog eens ga lopen. De organisatie kon mijn insziens stukken beter en het parcours is niet echt bijzonder te noemen. Langs het parcours waren weinig orkestjes te bespeuren en als er dan eentje stond was het eerder begrafenismuziek dan ambiance.

Bij mij is er alvast geen voldoening te bespeuren en ben al aan het uikijken om in de komende weken er nog eentje mee te pikken: Luxemburg, de nacht van Vlaanderen (Torhout) of de maasmarathon. We zien wel.

Gelukkig hebben we ons naast de marathon nog wat kunnen amuseren. Leuk gezelschap en toffe ambiance! Ook dank aan het vrouwelijk gezelschap en andere familieleden die kwamen opdagen en zorgden voor de nodige aanmoediging en verzorging! Tot in Berlijn !!!

Foto's volgen nog

Rotterdam: here we come

Voilà, het zit erop. Gedaan, finito: 14 weken voorbereiding zit erop. Nu kunnen we enkel nog genieten van de twee dagen die ons resten in deze rustige periode. Eten ontbreekt me zeker niet: spaghetti, wafelkes, cola, chocolade, ijsjes, kortom alles waar koolhydraten te vinden zijn. In sportersjargon noemen ze dit taperen, ik noem het eerder de gulzigaard uithangen.

Net het weerbericht gezien en het belooft een mooie dag te worden: temperatuur kan aardig oplopen, de zon is volop van de partij. Dit was vandaag trouwens al te merken. Heb net nog een 10tal kilometer afgewerkt en ik voelde de zon toch branden op mijn hoofd en schouders. Komt daarbij dat we dit nog niet gewoon zijn.

Goed. Ik ge me nu in de zetel placeren en rusten. Wat TV kijken, boekje lezen en morgen rond 10u vertrekken we dan richting Rotterdam.

See you !!

two weeks to go

Al een tijdje niet meer geblogd, maar het is ook zo ontzettend druk geweest. Een aantal projecten moesten worden afgerond, andere dan weer opgestart en ondertussen nog wat trainen.
Dit weekend ging het echt goed. Het weer was prachtig, alhoewel de wind iets zwakker kon. Lichamelijk voelde ik me ook prima. Zaterdag een loopje van 40 minuten in een rustig tempo. 's Avonds dan eens goed gegeten en op tijd naar bedje.
Zondagmorgen mijn laatste duurloop voor de marathon van Rotterdam. Ik heb vlotjes de 30 km kunnen uitlopen langs de Leie. Die prestatie is natuurlijk te danken aan mijn vrouwtje en kinderen die me in totaal drie keer hebben opgewacht met de nodige drank en bananen.
Stats: 3:00:04, 31,93km, gem. 10,6 km/u

Deze week dus tapering en volgende week is het algmene spaghettiweek.

Gegroet!

two weeks to go

Al een tijdje niet meer geblogd, maar het is ook zo ontzettend druk geweest. Een aantal projecten moesten worden afgerond, andere dan weer opgestart en ondertussen nog wat trainen.
Dit weekend ging het echt goed. Het weer was prachtig, alhoewel de wind iets zwakker kon. Lichamelijk voelde ik me ook prima. Zaterdag een loopje van 40 minuten in een rustig tempo. 's Avonds dan eens goed gegeten en op tijd naar bedje.
Zondagmorgen mijn laatste duurloop voor de marathon van Rotterdam. Ik heb vlotjes de 30 km kunnen uitlopen langs de Leie. Die prestatie is natuurlijk te danken aan mijn vrouwtje en kinderen die me in totaal drie keer hebben opgewacht met de nodige drank en bananen.
Stats: 3:00:04, 31,93km, gem. 10,6 km/u

Deze week dus tapering en volgende week is het algmene spaghettiweek.

Gegroet!

Hondeweer

Ik had me vorig weekend toch lichtjes anders voorgesteld, maar het weer liet het niet toe. Zaterdag naar Gent gereden en twee toertjes ronde de Watersportbaan gelopen. Een derde zag ik echt niet zitten. Ik voelde me moe en had absoluut geen zin meer. Daarenboven stond er een sterke wind, pal op het rechte stuk... leuk is anders.

Zondag vlug ontbeten want de hemel zag tamelijk blauw. Vertrokken richting Leie waar de hemel heel snel dichttrok en de eerste hagel begon te vallen. Onder de brug maar ff gewacht tot het overging in gewone regen. Bij het trotseren van een flinke rukwind moet ik met mijn rechter bovenbeen weer een bruusk manoever hebben gemaakt zodat daar weer die zeurende pijn ontstond. Dan maar huiswaarts gekeerd.
De regen bleef aanhouden en ik was gewoon doorweekt. Toch 10km afgelegd om tot die deugdoende warme douche te komen.

SMOG & andere vettige kost

Wat een gedoe rond die SMOG. Toegegeven, we hebben er een vuil boeltje van gemaakt, maar de manier waarop ze het nu weer aanpakken is toch weer typisch Belgisch: ronduit belachelijk. Vlaanderen houdt het verkeer op, Wallonië (en de rest van Zuid-Europa) kijkt er niet naar om. Vlaanderen al eens zien liggen op een wereldbol? Waar is Europa gebleven?

Vorige zondag net geen dertig kilometer afgelegd. Ik denk dat ik de dag ervoor net iets te veel had gegeten. In de namiddag geboortebezoek met chocolade en champagne. Toch nog even gezegd: "Kathleen en David, jullie hebben een pracht van een zoon!"

Daarna ging het richting Oordegem, bij mijn ouders waar ons ma 's avonds kip met friet had klaargemaakt. Gewoon niet te doen. Zo'n goeie kiekebille, da kan smaken, ongelooflijk. Dit met ne goeien klets vers gemaakte mayonaise... een ware kaloriebom. En 's anderendaags moet ne mens da bekopen.

De longrun zelf ging fantastisch. Met een grijze hemel vertrokken, maar na een uur toch mijn sweater uitgedaan. Staalblauwe hemel, bijna geen wind. Ongeloofelijk leuk! Na drie uur was ik wel blij dat ik thuiswas. Rond de 25ste kilometer begon ik pijn te krijgen in mijn bovenbeen. Het is moeilijk te omschrijven wat het was. Ik denk wat spieren overbelast. Ik ben in elk geval blij dat het mijn knie niet was.

Heb dinsdag een extra dagje rust genomen. Gisteren en vandaag twee pittige trainingen afgewerkt en morgen 'la dolce far niente'.

Zondag 32? We zien wel.

ff tijd gevonden

Man man man..... waarom telt een dag maar 24 uur en zijn er nog steeds geen acht dagen in een week. Opnieuw een drukke week gehad en achteraf bekeken is die gewoon voorbijgevlogen.
Ik heb toch aardig wat kunnen lopen deze week ondanks het regenweer. Je went eraan.
Zondag staat mijn eerste dertiger op het menu! Ben benieuwd en ze geven prachtig weer
SPRING IS IN THE AIR !

Greetz!

20 km door Brussel

20 Km van Brussel

Niet vergeten in te schrijven !!!

Training deze week gaat goed. Enkel de wind is er soms echt te veel aan, maar het went op de duur wel. Laat ons hopen dat het weekend wat droog blijft voor de longrun.

65+

Dit weekend toch mijn kilometers kunnen lopen ondanks het verjaardagsfeest van ons vader. 65 is hij geworden. Pensioengerechtigd en een zee van tijd van nu af aan... Mooie vooruitzichten. En zo worden we allemaal een dagje ouder.
Zaterdag dus. 26 km in 2u42'. Het weer zat niet echt mee. Ik was nochtans vertrokken met de zon die zich af en toe liet zien. Het was droog maar winderig tot ik zo een 15 kilometer opzitten had. Vanaf dan heb ik zo een paar drashkes over mij gehad, maar ik vond het eigenlijk niet zo erg. De wind stoorde me eigenlijk meer dan de regen.

Gisterenavond nog een 40 minuten herstelloop afgewerkt. Of waren het eerder de overtollige KCal die we zonodig moesten verbranden van het feest? Doet er niet toe. Ik heb zalig geslapen.

Weektotaal: 56,6 km - 5u42'

Drukke week

Het gebeurt niet vaak, maar vandaag ben ik echt blij dat het vrijdag is. Ik heb een zeer drukke week achter de rug: een aantal nieuwe projecten werden opgestart, sommige werden afgesloten en het inhalen van een week verlof liet zich ook voelen.
Het lopen echter heb ik niet nagelaten. Deze week exact volgens schema gaan lopen:

• di 20/02/2007 - 0:58:06 - 10,5 km
• wo 21/02/2007 - 1:00:15 - 10,2 km
• do 22/02/2007 - 0:36:52 - 9,6 km

Dit weeken een lange duurloop van 2u30 op het programma en een herstelloop op zondag. Dit moet lukken. Hopelijk blijft het weer wat aan de droge kant. Kijk er al naar uit: over twee weken staat de eerste dertiger op het menu

Zo tot de volgende.

Ciao

Noro

Een 26°C, blauwe hemel, groot zwembad, cocktails à volonté, gigantisch zandstrand en zalig niets doen. Een weekje Sharm el Sheikh heeft ons goed gedaan. Echter het begon goed: net als wij één dag in het jaar een vlucht moeten halen, moest het zonodig in België beginnen sneeuwen. Gelukkig hebben ze in onze nationale luchthaven van die plekjes waar je je kan neervleien in de lederen fauteuils met gratis drank en versnaperingen. De twee uur wachttijd waren zo voorbij.

Op vrijdag aldaar in het fitnesscentrum op de loopband mijn training afgewerkt. Het was heel lang geleden dat ik nog op een loopband had getraind, en was bijgevolg na een half uur uitgeteld.

Het weekend was minder leuk: het norovirus had me geveld. Van 's ochtends zes uur was onze badkamer dan ook mijn vaste stek geworden. Immodium, perenterol, lacteol, droge toast en veel water was dan ook mijn vijfgangenmenu die dagen. Jongens, zo erg heb ik het in lange tijd niet gehad. Ne mens kan zich verdomd ziek voelen!

Op maandag ging het me al stukken beter, behalve dat ik me verschrikkelijk moe voelde en had in niets trek. Op dinsdag heb ik dan toch goed kunnen ontbijten en 's avonds heb ik buiten langs het strand een 7-tal kilometer in een zeer rustig tempo kunnen afwerken. Gevolg: 's avonds opnieuw doodmoe en zelfs lichte koorts.

Al bij al heeft die week platte rust me wel deugd gedaan. De batterijen zijn weer opgeladen en herineringen om te koesteren. En achteraf bekeken: van reis terugkomen en drie kilo minder wegen, is mooi meegenomen.

Op donderdagavond een laatavondvlucht gehad (om 03u00 thuis) en vrijdag ochtend al terug aan het werk. Dat laat zich voelen natuurlijk. Pas zondag terug op Belgische bodem gaan lopen (in de namiddag).

Maandag een rustdag en dinsdag beginnen we d'er weer aan.

Week 5

Week 5 is achter de rug en ik ben best wel tevreden. Ik ben er deze week namelijk in geslaagd om vijf maal te gaan lopen ondanks het drukke project en een avondje uit:

di 30/01/2007 : 0:58:53
wo 31/01/2007:0:46:18
vr 02/02/2007: 0:53:27
za 03/02/2007: 0:56:03
zo 04/02/2007: 2:01:45

Deze ochtend stond dus de lange duurloop gepland. Het ging goed, al had ik er voor gevreesd na die lekkere kaas en wijn van gisterenavond. Na het ontbijt mijn loopkleren aangetrokken, een nieuw batterijtje in mijn mp3 gestopt en hop richting Leie. Ik heb twee uur rustig gelopen en net geen twintig kilometer afgelegd. Op het eind was ik wel blij dat ik thuis was want ik begon het koud te krijgen en dit kan nooit goed zijn. Oznmiddellijk natte kleren uit en iets warms aangetrokken. Zal volgende week beter zijn: Sharm El Sheikh.. here we come!

Eindelijk...

Eindelijk eens tijd gevonden om wat te bloggen. Ik schrok wel even toen ik zag dat het al van de 21ste geleden was, maar het komt er gewoon niet van. Ik zit momenteel op een zeer druk project en het lopen wil ik niet laten vallen en ne mens moet nu eenmaal zijn prioriteiten stellen hé.

Het lopen gaat goed. Ik zit momenteel aan een gemiddelde van 50 km per week waarvan in het weekend een longrun van minstens 20 km. Ik begin weer in vorm te komen.

Volgende week nog even doorbijten en dan een weekje zon, zee, ... . Loopschoenen neem ik wel mee.

Tot loatere!

het wordt menens

Gezien de weersomstandigheden kunnen we niet klagen over de voorbij week. Een paar snelheidstrainingen, een intervaltraining en een lange duurloop stonden op het programma. Alles samen een 40 tal kilometer gelopen.

Het was deze week trouwens de laatste rustige week. Vanaf maandag start mijn 12 weken programma als voorbereiding op de marathon van Rotterdam. Nu wordt het menens. Vijf maal per week lopen waarvan de lange duurloop op zondag is gepland.

Nu flikken! Tot de volgende.

erwtesoep

De haard brandt en de TV staat zachtjes op. Kindjes zitten in bed. Heb me net even een kommetje verse erwtensoep uitgeschonken. Het zaligste moment van het weekend: gewoon in de zetel hangen. Vandaag 20 km gelopen in een rustig tempo. Het was lang geleden dat ik nog eens langs de Leie had gelopen. De zon scheen, de hemel zag blauw, de wind was gaan liggen. In het begin voelde het frisjes aan maar na een uur had ik echt het gevoel teveel kleren aan te hebben. Het voelde zelfs warm aan.

De twintig kilometer vlotjes uitgelopen. Mijn knie voelde ik lichtjes bij aankomst maar dat is ondertussen al weer over. Had het nooit gedacht. Zeker omdat ik me gisterenavond weer eens volgepropt had met allerlei lekkers.

Pech of Peg

Dit weekend een wederom een longrun van 15 km eropzitten en je raadt het nooit, maar ik begon wat in mijn knie te voelen. Niet erg, maar de schrik zit er toch weer in. Maandag dan maar een dagje gerust en dinsdag op de finse piste (nou, een modderpoel zou een betere keuze zijn) een interval training afgewerkt.

Toen ik gisterenavond in de Runners las dat de Pegasus 2006 tot beste schoen van het jaar werd uitgeroepen, dacht ik bij mezelf: Waarom niet opnieuw naar de alombekende Peg overstappen. Twee jaar geleden waren het mijn eerste loopschoenen en ik heb er nooit pijn in gehad, ook niet na de 20 km van Brussel.

Na het werk de winkel in en een uur later er mijn eerste vijf kilometer mee gelopen. Vandaag zaten ze goed. De knie heeft niet tegengesputterd. Laten we volgende evalueren.

20

Gisteren mijn eerste rustig duurloopje afgewerkt van het nieuwe jaar. Tussen de buien door op de drassige oefenpiste van Waregem. Een 10 kilometer in een rustig tempo. Je had mijn schoenen moeten zien. Smerig, nat, modder overal. Ik was wel zo slim geweest om niet mijn nieuwste paar aan te trekken.

Vandaag een iets meer intensieve training achter de rug. Een 10 kilometer in iets minder dan 50 minuten. Er stond op sommige plekken wel een hevige wind, maar dat zijn we ondertussen al gewend.
Ga me in de zetel ploffen en wat rondzappen! Morgen een dagje rust, misschien eens naar de solden. Vrijdag een kort loopje en hopelijk wordt het weer wat beter dit weekend zodat we onze lange duurloop kunnen lopen.

Nieuw jaar, nieuwe voornemens

Eerst en vooral aan alle lezers mijn beste wensen voor 2007. Een goede gezondheid en veel loopplezier.
Ziezo, en met het nieuwe jaar zijn we tevens geswitched naar de nieuwe versie van blogger. Net zoals mijn overgang, viel deze ook reuze mee.
Mijn voornemens voor 2007 zijn nog steeds niet gewijzigd: Rotterdam in April, de 20 km in Brussel eind mei en eind September de marathon van Berlijn. Naargelang mijn persoonlijke conditie, zou ik nog durven deelnemen aan de "Guldensporenmarathon" of de "Nacht van Vlaanderen", maar dat zien we nog wel.
Zo, dit gezegd zijnde: we gaan het nog eens op een loopje zetten! Tot dan!

ondanks de staatsgreep

We hebben het weer gekund in België.... we zouden eens een staatsgreep simuleren. Zit nu al een paar weken op een project in Frankrijk en ik heb het deze morgen mogen aanhoren. Oh, wat was ik weer fier om Belg te zijn !
We laten het in elk geval niet aan ons hart komen en we zijn toch gaan lopen deze avond. Een klein uurtje.
Het ging goed. Hartslag gemiddeld 155, snelheid 9,8 km/u. Er stond wel een ferme koude wind maar die kon me niet deren. Morgen houden we het wat rustig en naargelang het weer hebben we zaterdag of zondag nog eens een duurloop.

Sleeping in Metropolis

Eindelijk eens tijd gevonden om mijn blog wat aan te vullen. Het is de laatste weken zo druk op mijn huidig project dat ik amper nog tijd om privé wat voor mijn PC te zitten. Echter het lopen laat ik niet achterwege. Heb wel al dikwijls goesting gehad om onmiddellijk in mijn zetel te ploffen met zo een miezerig weer, maar toch raap ik telkens weer de moed samen om eerst een loopje te doen.
De Finse piste is momenteel niet meer te belopen: je zakt er gewoon in tot aan je enkels door die natte. Dus dan maar de baan op, met de schrik voor de knieën.
Gisteren een snelheidstraining gedaan op de muziek van Anne Clark, "Sleeping in Metropolis". Gewoon de max. Totale voldoening.

Loop ze!

2 = 10

Aangezien me ten stelligste aangeraden werd om op zacht ondergrond te lopen, zoek ik de Finse pistes op. Die van Waregem is slecht een 1500m lang en lag afgelopen zaterdag echt te drassig om er tien kilometer op te lopen.
Ik ben dan maar richting Gent getrokken: twee rondjes rond de watersportbaan. De rit loont zich zeker en vast. De piste is niet helemaal rond, maar dit stoort absoluut niet. De auto kan men makkelijk parkeren langs het traject en de kwaliteit is goed tot zeer goed. En er is nog wat te zien ook. Op zaterdagmorgen trainen de kajakkers op de watersportbaan. Leuk om te zien.

Twee rondjes afgewerkt, i.e. 10 kilometer in 1u03'. Hartslag iets aan de hoge kant: 169. Maar we zijn nog maar aan het begin hé. Komt heus wel in orde.

nieuw trainingsschema

Heb vandaag mijn nieuw trainingsschema aangemaakt voor Rotterdam. Ik heb uiteindelijk toch beslist om My Asics verder te gebruiken. Het logboek ervan is heel makkelijk en gebruiksvriendelijk. Ik heb alleen een iets intensiever schema vastgelegd dan de vorige keer. Na mijn eerste marathon ervaring vond ik dat de trainingen iets te licht waren voor de uiteindelijke prestatie die je moet leveren.
Zie hier alvast mijn eerste week:

• woensdag, 15 november (vandaag): 35 minuten hardlopen.
• donderdag, 16 november: 75 minuten hardlopen.
• vrijdag, 17 november: 13 kilometer hardlopen in wedstrijdtempo.
• zondag, 19 november: 35 minuten hardlopen.
• dinsdag, 21 november: 35 minuten hardlopen.
• zaterdag, 25 november: 160 minuten hardlopen.

Werk aan de winkel!

New York marathon

Ik ben deze namiddag in het zonnetje een vijftal km gaan lopen op de Finse piste. Langzaam aan, want de schrik voor een knieblessure zit er toch nog in. Het ging goed, alhoewel mijn conditie na zes weken rust toch vreselijk achteruit is gegaan. Mijn harstlag stond op 171
... werk aan de winkel!
Ondertussen zijn de vrienden in New York met volle teugen aan het genieten van de omgeving. Het doet me wel iets moet ik zeggen.

kinderpraat

Ons Lisa zit nu al een paar maand in het tweede leerjaar en dagelijks zou je verbaasd zijn over de creativiteit van die pagadders.
Eerder deze week had de juf het over de Ramadan en was er me daar toch een snugger ventje bij die onmiddellijk reageerde met de bemerking: "de papa van Lisa (ikke dus, nvdr) heeft dat in Berlijn ook gedaan!", waarmee hij niet 'ramadan' maar 'marathon bedoelde.

Zit ik nu wel al dagen te denken hoe ik die kleine van zeven eventueel kan hebben misleid. Zou er linguistisch toch enige verwarring kunnen bestaan tussen ramadan en marathon. Aan een marathon ramadan zal hij mijn insziens niet gedacht hebben. En als je me bekijkt- laat me toe het te zeggen - is ramadan ook niet het eerste waar je aan denkt. Jaja, ik hoor jullie al denken en zal zelf maar onmiddellijk reageren: aan een marathon ook niet! lol :-)

Kinderpraat... onverklaarbaar!

rust, rust, rust... begint tegen te steken!

Bijna vier weken in herstellingsrust. Nog twee weken te gaan.

Ondertussen toch al nieuwe vooruitzichten:

rusten en zalig niets doen

Ik ben nu in mijn derde week rust en het gaat me goed. Ik moet toegeven dat ik het lopen wel zeer hard mis, maar dit gemis wordt momenteel ruim gecompenseerd door al het lekkers wat de gastronomie te bieden heeft. Samengevat: nu den luien, bourgondischen Belg uithangen en vanaf november terug aan het werk!

Mijn knie is al goed hersteld. Ik voel al geruime tijd geen pijn meer. Stappen, sprngen, lopen, trappen op en af lopen, het lukt me allemaal vrij goed.
Toch wil ik volhouden... als ze zeggen zes weken, dan is het zes weken! Tweede week november zou ik dan kunnen herbeginnen.

Inmiddels heb ik ook aan de planning van 2007 zitten denken. Professioneel zit die agenda waarschijnlijk al goed vol. Wat het lopen betreft had ik volgende in gedachte:
- in april: marathon van Rotterdam. Dit is nog niet zeker want ik ben nogal gebeten door de marathon van Barcelona die begin maart plaatsvindt. Moeten we praktisch en budgettair nog even bekijken.
- in mei: 20 km van Brussel
- in september: Marathon van Berlijn. Het gekke is dat ik naar die van Berlijn nu al uitkijk. Ik blijf het herhalen: die was gewoon prachtig!!

't is moeilijk

Ik ben nu al mijn tweede week in rust en ik verlang zo naar een duurloop. Met een 10-tal kilometer zou ik al tevreden zijn (om te beginnen hé -lol). Als ik andere blogs lees of ik rijd de Finse piste voorbij met de auto, kriebelt het ongelooflijk. Ik moet zeggen dat ik het lopen veel meer mis dan de zin in een sigaret anderhalf jaar geleden!
Ik zou het van de daken kunnen schreeuwen:

HET IS ZO MOEILIJK OM NIET TE MOGEN LOPEN!

Toch blijf ik doorbijten: liever nu een aantal weken rusten en voor altijd van die knieproblemen verlost dan te blijven sukkelen. En van die ene kilo die er ondertussen is bijgekomen liggen we niet van wakker... wat wintervet zijn we vlug weer kwijt.

Ik ga proberen om dit weekend wat te fietsen zonder zwaar verzet. Dit kan normaliter geen kwaad voor mijn knie.

rust, rust en nog eens rust

Heb sins de de marathon nog maar één keer gelopen. Een half uurtje langzaam uit te lopen na die marathon om de spieren wat los te gooien en met success... alle spierpijnen waren 's anderendaags weg.

En nu is het rusten, rusten en nog eens rusten. Ik heb mezelf een zestal weken rust voorgeschreven. Dit moet volgens mij toch voldoende zijn om mijn knie volledig te laten herstellen van die blessure die nu al twee maand aansleept.

Daarna zal het opnieuw rustig herbeginnen zijn. Langzam opbouwen naar de volgende wedstrijd toe. Ik denk er nu al aan om in het voorjaar er eentje te plannen, maar ik moet nog eens goed zoeken welke. Rotterdam? Barcelona? .... De 20km van Brussel pik ik zeker mee en in het najaar denken we reeds aan de marathon van Berlijn of die van Brussel. Vermits die vrij kort na elkaar gepland zijn zal het kiezen worden. Iemand andere (betaalbare) suggesties?

Berlijn: eerste foto

Net over de finish, nog net genoeg energie over voor een fotooke:

Zaterdag 23 september

Vrijdagochtend vertrokken naar Berlijn om aldaar in de namiddag de "Berliner Vitalmesse" te bezoeken. Daar moest ik trouwens mijn rugnummer afhalen en mijn chip laten controleren. Je kon toen al in Berlijn de marathon sfeer voelen: heel veel jonge mensen, overal reclame van sportartikelen (schoenen in het bijzonder) en promoties van de bekendste merken.

Zaterdagochend was er van het Schloss Charlottenburg een "Ganz Langsam" run van 6,5 kilometer voorzien met een ontbijt achteraf. Ik schat dat daar ongeveer een 2000 lopers aanwezig waren. De sfeer was geweldig. De maat werd gezet door het helse trommelgeluid op lege olievaten. Aan een tempo van 8 à 9 km/u ging het richting Olympiastadion. Onder de tribunes door kwamen we terecht op de wereldberoemde blauwe piste. We konden onszelf zien in "lichte relay" op de gigantische schermen. We werden met applaus en commentaar van de organisatoren onthaald... gewoon de max! En zeggen dat dit nog maar het begin was.

24 September 2006... a day always to remember

24 september 2006, 09u00: startschot, adrenaline stroomt. De muziek gaat luid, heel luid. Een vijftal helikopters vliegt boven je hoofd. De eersten zijn vertrokken. Om 9u17 kon ik de eerste looppasjes zetten. Het tempo werd gemaakt door een aantal gangmakers die je kon herkennen aan de grote gele balonnen. De sfeer was super. Het gevoel ongelooflijk, duizenden toeschouwers dragen je als het ware vooruit.
De eerste tien kilometer gingen goed vooruit. Geen problemen door de massa, noch problemen met mijn knie. Na een dikke twee uur zat de halve marathon erop. Het ging goed, uitsteken zelfs.

De volgende tien kilometer begonnen al wat te wegen en na een 30-tal kilometer dacht ik even dat ze in Berlijn de muur hadden teruggeplaatst. Mijn knie begon parten te spelen. Bij een drankpost moest ik me als het ware opnieuw in gang sleuren. Het was warm (28°C) en de vermoeidheid begon zijn tol te eisen.

Toch hebben we doorgezet. Verstand op nul, blik op oneindig en lopen maar. Ja, ik heb ook wat gewandeld. So what, ik wou finishen en de tijd die kon me gestolen worden. Doorzetten, de bocht in en daar staat ie dan: de Brandenburger Tor. Het gevoel dat je hebt als je die onderdoor loopt kan je niet beschrijven. Ik stond op dit moment wel even stil bij het feit dat dit voor 1988 gewoon niet mogelijk was. Je kon jezelf zien op reuzeschermen. Die laatste 195 meter waren verschrikkelijk: totaal leeg, uitgeput, eerder kruipen dan lopen.

Doodmoe, leeg maar ..... I DID IT!

Tevreden. Tranen van geluk. "Nooit meer" denk je op dit eigenste moment, maar ondertussen zijn we al aan het kijken waar we de volgende lopen. 4u49' staat geregistreerd

Tijdsregistratie

Ik heb gisterenavond nog eens zitten rondsurfen op de site van de "Berliner Marathon". Is me dat ginder een verdomd goed georganiseerde bedoening. Je hebt gedetailleerde plannetjes van metro, toegangswegen, ed. , je kan je eigen sportdrank afgeven bij in de ingeng, enz.

Ook een extra tool op de site: je kan je kostenloos inschrijven om via SMS bericht te krijgen van eindtijden van een of meerdere deelnemers. Handig als je wil weten hoe lang er iemand over gedaan heeft. De link waar je je kan inschrijven: http://hera.soft.uni-linz.ac.at/marathon/berlin/2006/

Ik heb in elk geval voor mezelf al een aantal nummers ingevuld.

Handig tooltje!

Laatste training

Ik heb gisteren mijn laatste training voor de marathon afgewerkt op Belgische bodem. Een 10 kilometer gelopen op de oefenvelden van Zulte-Waregem. Ik heb bewust op gras gelopen omdat ik toch nog steeds voorzichtig moet zijn voor mijn knie.

Ik voelde ook dat ik al meer uitgerust ben in vergelijking tot de vorige weken. Da's al een goed teken. Verder beginnen de zenuwen wat te komen.

Ik heb ook al de gehele week op mijn voeding gelet. Niet te vettig eten, veel groenten en fruit en veel water drinken. Normaliter begin ik vanaf morgen aan de pasta's.

4 days to go!

Nog anderhalve week

Ben nu in de laatste twee weken beland voor M-day. Tijdens deze twee weken is er vooral rust gepland. Ik moet ook toegeven dat ik er eigenlijk niet treurig om ben. De laatste weken zijn vrij zwaar geweest mede door de aanhoudende pijn in mijn knie.

Die knie... die blijft nog altijd voor showstopper spelen. Na een tiental kikometer begin ik lichte druk te voelen. Verder ga ik momenteel niet. Ik mag hem nu zeker niet meer belasten dan echt nodig. Toch zit er beterschap in. Twee weken geleden kon ik na tien kilometer geen stap meer zetten. Mijn medicatie (ontstekingsremmer) blijf ik voorlopig nog doornemen en ik ga ook nog elke dag naar de kinesitherapie. Ik hoop alleen maar dat mijn knie het volhoudt over anderhalve week.

Afgelopen zondag en gisterenavond twee maal een rustig herstelloopje gedaan van ongeveer een drie kwartier op de Finse piste. Snelheid lag rond de 9 km/u. Volgende zondag staat er nog een loopje van een uur op het programma in een iets stevigere tred. De laatste loop doe ik over een week op woensdag en de vrijdagochtend vertrek ik naar Berlijn.

Vrijdagnamiddag is het de bedoeling dat we de Berliner Vital-beurs bezoeken waar ik mijn rugnummer kan afhalen. Zaterdagnamiddag mag ik ginder alvast deelnemen aan een rustige loop van zes kilometer met aankomst op de fameuze "blauwe piste" van het Olympiastadion in Berlijn. En op zondag, dan gaat het om 09u pas echt van start!

ik wil lopen

Heb de ganse week nog niets gelopen en het begint zo stillaan op mijn zenuwen te werken. En jammer genoeg ook aan de kilo's. Ik heb de ongezonde gewoonte om mijn frustraties af te reageren op suikerwafels die ik dan met veel smaak naar binnen werk.

Mijn knie is al stukken beter. De nodige medicatie en kine doen blijkbaar wonderen. Gisteren heb ik de trap kunnen oplopen - en vooral afdalen - zonder maar iets te voelen in mijn knie. Dit was de afgelopen dagen bijna niet mogelijk.

Zaterdag zou ik in principe op de Finse piste een half uurtje mogen loslopen. Van zodra ik maar iets begin te voelen is het onmiddellijk stoppen, ijs erop en naar de kine. Als het zaterdag goed gaat, kunnen we het zondag dan wat langer rekken.

Berlijn zie ik terug helemaal zitten!

ZERO

Heb hem gevonden. Hij was goed weggestopt tussen alle andere rode blikjes en flesjes.... maar eindelijk is hij er: DE COCA COLA ZERO.

Ik heb me ineens een gans karton meegebracht. En met dit mooie nazomerweer zal ie me nog smaken ook!

Rotdag

Vandaag is mijn longrun van 30 km letterlijk in het water gevallen. Ondanks dat ik me nogal moe voel, had ik er nochtans goeie hoop in ... maar het wou echt niet meezitten deze voormiddag :-(.

Ik ben rond een uur of 10 deze morgen vertrokken en was nog geen kwartier weg of ik kreeg al een douche over mijn hoofd. Ik moet zeggen, leuk is anders, maar van regen is nog nooit iemand doodgegaan denk je dan maar. De regen was al gauw over, maar die wind op die natte kleren was niet echt leuk. Af en toe had ik het koud en jammer genoeg was er geen zon te bespeuren

Mijn knie begon ook weer vervelend te doen, en deze keer ziet het er niet goed uit. Na een twintigtal kilometer was het gedaan met lopen. De pijn was niet meer te verbijten, een knieband gaf geen soelaas en stappen... zelfs dat deed hevig pijn. Ik heb trouwens al de gehele dag last van die verdomde knie. Morgen kine en rustig aan. Ik speel zelfs met de gedachte om mijn training volledig te staken en vanaf nu slechts driemaal per week wat rustig te lopen op de Finse piste. Kwestie van soepel te blijven. Dit geeft me nog de tijd om te herstellen tegen 24 september.

Mijn idee om vandaag eens niet langs de Leie te lopen, maar wel richting Kruishoutem was al evenmin een succes. Het glooiende landschap heeft me nogal vlug uitgeput zodat mijn energie nogal vlug op was. Ik voelde me gisteren al niet 100% en dat was vandaag te merken. Een snelheid van gemiddeld 8,5 km/uur is nu ook geen succes te noemen.

Voilà, dit gezegd zijnde, ga ik me lekker toedekken in de zetel met een glaasje wijn en deze avond vroeg onder de wol!

Week 35

Zondag en maandag van een paar dagen rust genoten. Na mijn 30km prestatie van vorige zaterdag mocht dit wel, vind ik. En voor mijn knie kon het natuurlijk ook geen kwaad. Later meer erover.

Dinsdag heb ik een intensieve duurloop van 10 km gelopen. Het voelde goed al lag mijn hartslag aan de hoge kant. Waarschijnlijk was dit te wijten aan het feit dat ik me nog een beetje moe voelde en dat ik ook ben gaan lopen onmiddellijk na het avondeten. Al bij al een tevreden gevoel.
Gisteren, woensdag 30 augustus, stond een duurloop van 90 minuten op mijn schema geprogrammeerd. Ben begonnen op de Finse piste gedurende een half uur. Daarna overgeschakelt op asfalt gedurende een uur. Totale afstand was slechts 13,5 km maar mijn harstlag is niet buiten D1 (i.e lager dan 150) geweest. Da's toch al iets.

En mijn knie, 'tja... die laat weer van zich horen. Na mijn loopje op dinsdag voelde ik lichte pijn, maar dit was woensdagochtend volledig verdwenen. Vanmorgen wea erniet onmiddellijk pijn te voelen, maar op kantoor heb ik een paar trappen op en af gelopen en ik moet zeggen dat dit me geen deugd heeft gedaan. Vergeef het me, maar morgen neem ik de lift!

Vanavond 20 minuten ijs op gelegd en straks Fastum gel erop. Vanaf volgende week ga ik elke dag naar de kine. Hopelijk helpt me dit een stuk vooruit! Geloof me of niet, maar ik begin echt schrik te krijgen dat Berlijn alsnog in duigen zou vallen.

te veel van het goeie

Zaterdagavond zijn we gaan eten met een aantal (ex-)collega's in La Riva te Antwerpen. Zeer toffe avond gehad. Het restaurant is een echte aanrader.
LaRiva is ingericht in een groot gebouw wat eertijds als schuilplaats en eetplaats diende voor dokwerkers. La Riva beschikt over een stemmige en grote bar. De eetruimte is ingedeeld in twee etages en ondanks de gigantsiche afmetingen is alles toch nog gezellig en trendy enbleven. Wat op het bord komt, ontgoochelt zeker niet. De carpaccio was super en het stukje tonijn was perfect gegaard. De bediening was vlot, de wijn lekker. Zeker een aanrader!
Het dessert was gewoon af en de glaasjes wijn liepen vlot binnen.

Uiteindelijk was het drie uur geworden en gisteren heb ik dit de gehele dag mogen voelen. Gelukkig stond er geen loopje op de agenda. Daarbij komt nog dat het in Waregem koersefeesten zijn sinds zaterdag en ons klein mannen weten dat maar al te goed. Dus gisteren mocht ik al optrekken en mijn centjes bovenhalen op de kermis in plaats van in mijn zetelke te blijven liggen.Gelukkig zat het weer nog mee en uiteindelijk heb ik me dan toch geamuseerd!

30 kilometer

Die verdomde knie! Maar het gaat precies toch al iets beter. Vrijdag ben ik na een weekje rust een half uurtje op de Finse piste gaan lopen. Ontspannen gelopen in een zeer rustig tempo gedurende een 30-tal minuten. Mijn knie voelde ik op dit moment niet. Thuisgekomen onmiddellijk ijs op gelegd en 's avonds voor het slapengaan nog wat Fastumgel aangesmeerd.
Zaterdagochtend wat uitgeslapen en de trap af zonder iets abnormaals te voelen in mijn knie. Ikke blij en ik kon dus aan mijn lange duurloop beginnen.

Ben vertrokkken richting Leie en ben zo doorgelopen tot in Harelbeke. Van Harelbeke ging het aan de overkant terug tot in Ooigem tot net achter de fabriek van Unilin Quickstep. Vanaf daar ben ik teruggekeerd richting Waregem. Had er toen al 22 km opzitten en de pijn in de knie begon parten te spelen. Het was doorbijten. Had nochtans een knieband aan, maar die kon ook de pijn niet meer tegenhouden. Vanaf kilometer 27 voelde ik de pijn wegebben en ging het terug iets beter. Dan nog maar een extra lusje ingecalculeerd. De kaap van 30 kilometer dan toch gehaald aan een gemiddelde snelheid van 10,2 km/uur.


Na een halfuurtje bekomen in de zetel met ijs op de knie ging het van kwaad naar erger. Mijn been kon ik niet meer strekken. Mijn knie deed het minst pijn als die volledig geplooid was (been opgetrokken). Strekken deed pijn, heel veel pijn en 's avonds hadden we met een paar ex- collega's afgesproken in Antwerpen om wat te gaan eten... dat beloofde.

Deze morgen (na een tamelijk korte nacht) was mijn knie al stukken beter, toch bij het aflopen van de trap voel ik duidelijk waar de pijn zit. Morgen kinesitherapie en doorbijten.

wielerterrorist

Omdat lopen niet aangewezen is omwille van mijn knie (zie vorige posts) en omdat stilzitten ook niet echt mijn ding is, heb ik maar mijn koersvelooke van onder 't stof gehaald. Banden opgepompt, truitje aangetrokken van één van de betere ploegen, schoenen aan en hop met die benen.
Ik heb een rit gemaakt van een 40-tal kilometer met een relatief lage hartslag (133 sl/min).

Mijn knie heb ik niet gevoeld! hip hip hoera!!!!!!

Morgen complete rust en donderdag nog wat fitnestraining met concrete oefeningen voor de benen. Hopelijk lukt de long run dit weekend.

tractus iliotibialis frictie syndroom

Wat een benaming voor wat pijn aan de knie. Tractus iliotibialis frictie syndroom of ook wel lopersknie genoemd heb ik vorige donderdag dus opgelopen. Op verschillende websites heb ik ook kunnen lezen dat je dit onder andere kan krijgen door het lopen op een afhellende weg.

Momenteel probeer ik tot driemaal daags een ice packing op mijn kniet te leggen gedurende minstens twintig minuten. Daarna inwrijven met Fastum-gel. Overdag loop ik ook met een steungevende knieband.


Verder heb ik mijn trainingsschema aangepast. Mijn volgende loop is pas op vrijdag gedurende een half uurtje. Laat ons hopen!

Knieblessure

Ondertussen is mijn verlof al een drietal dagen achter de rug en heb nu even tijd om mijn blog bij te werken. Als je met verlof bent, laat je die dingen makkelijk achterwege, vind ik. Een paar zeer goede weken achter de rug wat het lopen betreft althans. Het weer kon natuurlijk iets beter, maar we zijn nu eenmaal in België en beter lopen bij zo een weertje dan in de hitte.

Prestaties gaan zienderogen vooruit. Het aantal kilometers per week gaat nu steeds maar omhoog en de lange duurlopen worden steeds langer. Ik zit momenteel aan een zestig kilometer per week. Trainingen bestaan uit een extensieve duurloop, twee intesieve duurlopen en een intervaltraining.

Sinds vorige donderdag gaat het iets minder. Had een loopje van anderhalf uur op het programma staan. Toen ik thuiskwam voelde ik een stekende pijn aan de buitenkant van mijn knie. Ne een ijspacking van een twintigtal minuten en een lek Fastumgel was de pijn al na een paar uur wag. Vrijdagmiddag ben ik met een collega gaan lunchen en tijdens na de wandeling leek het erop alsof er niets meer aan de hand was... toen ik 's avonds aan de lange duurloop begon.
Het eerste uur ging alles prima. Af en toe voelde ik wel wat, maar het was eerder storend dan pijnlijk. Na een tiental kilometer had ik mijn knieband, die ik uit voorzorg had meegenomen, echt nodig. De pijn aan de buitenkant van de knie begon heviger te worden, maar ik beet toch door. Na een vijftiental kilometer schakelde ik even over op wandelen om wat voeding en vocht in te nemen. Toen ik na een minuutje weer wou aanzetten, blokkeerde de knie helemaal. Ik moest me echt in gang trekken en het ging van kwaad naar erger. Af en toe zakte ik door de knie. Ik durfde echt niet meer te stoppen omdat ik dacht dat ik dan helemaal niet meer op gang zou geraken en bij de gedachte "nog 35 dagen tot Berlijn", zakte mijn moraal ook nog eens onder het vriespunt.

Na 2uur en 54 minuten was ik uiteindelijk toch fier dat ik 28 km had gelopen. De kaap van 30 moet dan maar volgend weekend gehaald worden, maar eerst rust, rust en nog eens rust de komende dagen!

Back home

Twee weekjes Spanje zitten er op en genoten hebben we. Lekker weertje (wel wat heter dan andere jaren), wederom goed gegeten en zalig niets doen gedurende veertien dagen, behalve lopen dan :-).

Voor wie er al geweest is, zal het zeker niet ontkennen: het noorden van de Costa Brava is een schitterende omgeving om te gaan hardlopen en/of mountainbiken: je hebt er kilometers aangelegde paden in van dat bruin/beige grint. Bomen en struiken zorgen afwisselend voor volle zon of schaduw.

Meestal stond ik om zes uur op. Vlug wat eten en me klaarmaken voor meestal lange duurlopen. Rond half zeven was ik de deur uit voor minstens anderhalf tot twee uur. Tegen dat de zon echt kracht begon te geven was ik al terug voor een frisse duik in het zwembad.

Vandaag mijn eerste 10 km in Waregem afgewerkt. Had het nogal fris en dat zwembad was er vandaag ook niet bij!

Back to reality, alhoewel dat ik nog met vakantie ben tot 16 augustus.

vakantie

Het is zover..... vakantie. En met dit mooie weer is het alvast een goed begin.
Ik heb deze morgen een 10 km gelopen met af en toe een spatje regen. Het ging goed: niet te warm, niet te nat en voldoende zuurstof in de lucht.

Morgen ga ik eens goed uitslapen want morgennamiddag vertrek ik voor een tocht van zo een 1200 km. Met de auto wel te verstaan!

Mijn training zet ik in elk geval verder in Spanje. Mijn blog zal ff moeten wachten.

Tot dan!

Running aan zee II

Dit weekend opnieuw aan zee doorgebracht. Zaterdag heb ik een intensieve duurloop van exact 1 uur gelopen op de dijk (van het casino tot aan het zwin). De wind was nog vrij sterk, maar toch al stukker beter dan vrijdag. Het ging vrij goed en mijn harstlag heb ik constant op 163 kunnen houden.
Zondagochtend ben ik dan vertrokken voor mijn lange duurloop. Ik voelde al van in het begin dat het me niet meezat en na anderhalf uur ben ik er dan ook echt mee opgehouden. De wind was grotendeels gaan liggen en de zon brandde al zo hevig dat op dat eigenste moment alleen de zee me een oplossing kon bieden: WATER!!!!!!!! :-). Ben er dan ook onmiddellijk ingedoken. Ik vermoed iets te weinig gedronken te hebben onderweg. Ik heb trouwens de rest van de dag nooit echt mijn dorst kunnen lessen. Drinken dat ik gedaan heb gisteren, ge kunt je niet inbeelden.

Ik ga mijn herstelloop van deze avond overslaan (mag wel een keer, zeker). Wat extra rust kan volgens mij geen kwaad. Mijn loopje van morgen ga ik proberen in de vroege ochtend te doen.

Lang leve de zomer!

Storm

Gisteren had ik normaal gezien een duurloop van anderhalf uur op het programma staan. Het was de bedoeling om die terug aan zee te gaan lopen omdat we voor het ganse weekend daar vertoeven.

Toen ik gisterenavond aankwam stond er een wind... gewoon niet normaal. Zeven beaufort was net iets te veel om te kunnen lopen. Zelfs de meeuwen zagen het niet zitten om tegen de wind in te vliegen. Het zand waaide tegen ramen en auto's.
Geen loop dus. Ik hoop er in elk geval deze avond werk te kunnen van maken.

snelheidstraining

Gisterenavond nog eens een snelheidstraining afgewerkt op de oefenvelden van Zulte -Waregem.
Ik ben begonnen met rustig warmlopen gedurende een tiental minuten in een zeer lage zone (GH 130). Daarna rond twee oefenvelden (ca 700 m) een rondje gelopen waarin je eindigt met een hartslag op 95%. Vervolgens uitwandelen tot je terug in je herstelzone komt. En dit vijfmaal na elkaar! Nog 15-tal minuten uitlopen richting thuis.
Zo een training kan verdomd lastig zijn, zeker met zo een warm weer. En ik moet ook bekennen dat vandaag een heel klein beetje last heb van stramme spieren. Gelukkig hebben we vandaag een rustdag.

In the Navy

Ik ben gisteren na werktijd terug naar zee gereden. Vrouw en kindjes waren daar gebleven om nog van het mooie weer te genieten. Ik heb dus daar mijn intensieve loop afgewerkt. Het traject ging van het casino in Knokke tot aan de Zeemachtbasis van Zeebrugge en terug. Toen ik aan de basis aankwam, heb toch even aan de tijd van toen moeten denken: we spreken van 1993. Het was een mooie tijd ... die cruises!

Even terug naar nu: hartslag constant in D3 (ca. 165-170). Er stond bijna geen wind wat in vergelijking met vorige vrijdag een groot voordeel opleverde. Na mijn duurloop heb ik nog even in zee gezwommen. Onbeschrijfelijk hoe zalig deze "cool down" wel kan zijn.
En als afluiter van het weekendje aan zee: nog ne grote lekker van bij 't Postje!

Running aan zee

Het het volledige weekend aan zee doorgebracht. Ik moet zeggen het was zalig.

Vrijdagavond heb ik, samen met David deelgenomen aan de 10 km Strandloop van Knokke.

Inschrijving was slechts twee Euro, wat ik bijzonder weinig vind als ik even opsom wat je hiervoor allemaal kreeg: elektronische tijdsregistratie, drankpost met water en/of Extran. Bij de aankomst nog een sportdrank, een medaille, een lotje tot deelname aan de tombola. Het lopen zelf was vrij lastig de eerste 2,5 km. We startten vanop het mulle zand net voorbij de dijk en dan ging het tegen de wind in... en er stond een stevige bries! De volgende vijf kilometer ging het goed. We liepen op het natte harde zand langs de waterlijn met de wind in de rug. Het ging goed vooruit.
De laatste 2,5 km waren de zwaarste. Ik denk dat menig deelnemer mijn opinie hierin zal delen: opnieuw tegen de wind in en net op het moment dat je dacht om nog eens alles te geven, kon je in het zand beginnen lopen. Ongelooflijk lastig! Je wordt gewoon afgeremd.
Toch tevreden met het resultaat:



Daarna nog een lekkere douche en samen met de kids zijn David en ik nog een ijsje gaan eten. Het weekend was leuk begonnen!

Zaterdag genoten van een rustdag. Ik heb bijna de volledige dacht doorgebracht op het strand met de kinderen. Onze kleinsten vond dat natuurlijk supertof. Ik moet zeggen dat ik er ook van genoten heb.

Zondagochtend om 08 uur uit de veren voor mijn wekelijkse longrun. Er stond opnieuw een stevige bries. Be vertrokken richting Zwin. Op het einde van de dijk aan het Zwin ben ik richting binneland getrokken naar de Oosthoek. Vanaar ging het door het Zoute terug naar Knokke tot aan het treinstation. Daar heb ik de weg genomen naar Heist - opnieuw tegen de wind in :-( - in Heist langs de dijk naar Duinbergen waar ik me niet kon inhouden om toch even dat gekende bergje op te lopen. Hartslag ging goed omhoog, maar ging naderhand terug snel naar beneden.
Eenmaal ter hoogte van de casino, heb ik mijn schoenen en short uitgetrokken en ben ik recht de zee ingelopen. Nog nooit van zo een verkwikkende afkoeling genoten! Gewoon de max... maar wel frisjes.

een dipje

Gisteren zaten de definitieve resultaten van mijn sporttesten in de bus. Wat een bundel: een volledige analyse van mijn bloedafname, een analyse van mijn sonar vetmeting en een volledige beschrijving van mijn inspanningstest op de loopband met een aantal richtlijnen naar 24 september toe. Daarnaast stak er nog een boekje bij met trainingsadviezen. In afwachting van het onweer, dat nog steeds niet is gekomen, heb ik het terras al deze lectuur rustig doorgenomen.

Deze morgen was het andere koek. Ik ben opnieuw om zes uur opgestaan om te gaan lopen. Rustig vertrokken richting oefenvelden van Zulte-Waregem. Het ging echt moeizaam. Ik ben dan ook na 35 minuten terug huiswaarts gekeerd. Misschien te wijten aan een slechte nachtrust of kwaliteit van de lucht. In elk geval is het nu rusten tot vrijdagavond. Dan loop ik namelijk de 10km van Knokke samen met David.

10 om 6

Omdat ik mijn trainingsschema zo goed mogelijk wil volgen en omdat het met zo een warm weer echt gekkenwerk is om 's avonds nog te gaan lopen, had ik deze morgen om zes uur mijn wekker gezet . Toastje met confituur en een glas sinaasappelsap als ontbijt genomen. Me vlug klaargemaakt en vertrokken voor een run van 10 kilometer. Het voelde goed aan. Ik vond het nog relatief fris (was wel al 21°C :-)). Heb mijn toerke afgewerkt in 52 min. met een GH van 148.

Morgen een snelheidstraining op het programma. Ik ga proberen om dit ook morgenochtend te doen.

Longrun

Zondagochtend mijn lange duurloop aangevat rond 07u45. Gezien de weersomstandigheden misschien iets te laat om goed te zijn, maar de klok konden we op dit moment niet terugdraaien. Dus ikke vertrokken. Het was al 22°C.
Wat stroef maar na een twintigtal minuten zat de tred er wel in. Hartslag rond de 139. Ben naar de leie toegelopen omdat ik wist dat het daar nogal schaduwrijk is in de ochtend.
Het eerste uur ging goed, maar dan begon de schaduw plaats te ruimen voor volle zon. Heb het gisterenavond mogen voelen!

Uiteindelijk toch tevreden: 22 kilometer afgewerkt, GH: 147.